= IMO Blog =
Abdelkader Benali als spreker tijdens de Nationale Dodenherdenking? Bij het lezen over de ophef rond deze ongelukkige keuze van het Nationaal Comité 4 en 5 Mei, bekroop me een zeer sterk déjà vu gevoel. Net als een half jaar geleden bij de would-be stadsdichter van Haarlem Insayno, werd – vanuit de wens te verbinden en ‘inclusief’ te zijn – voor iemand van allochtone komaf gekozen. Net als toen doken bedenkelijke oude tweets en uitspraken op over Joden, en weer vielen mensen vervolgens over elkaar heen. ‘Hoe kun je iemand die dat heeft gezegd uitnodigen de 4 mei lezing te geven?’, versus: ‘niet handig, maar het was puur ironisch bedoeld’, tot: ‘Ze hebben inmiddels hun zin gekregen. Gefeliciteerd, zullen we maar zeggen’. En natuurlijk werden de Joodse organisaties die protesteerden tegen deze keuze, beschuldigd van louche lobbywerk en kleinzieligheid, en in feite ook van racisme. Zoals in deze vileine column van Rosanne Hertzberger:
“Het CIDI, destijds onder leiding van de hoofdredacteur van het NIW, bleek al sinds de Gaza-oorlog in 2014 een ‘dossier’ bij te houden van Benali’s uitspraken. Zo wilde het hem op heterdaad kunnen betrappen. Hierbij maakte het dankbaar gebruik van de redactie van GeenStijl, die immer oplettend en behulpzaam is zodra het over auteurs met een Marokkaanse achtergrond gaat.”
Ik luister graag naar Rosanne Hertzberger als ze het over haar vak heeft, over wetenschap, corona, en wanneer ze bijvoorbeeld zo ongeveer de enige is in een uitzending van Op1 die Thierry Baudet zakelijk en feitelijk tegenspreekt wanneer hij daar zijn idiote complottheorieën over corona komt uitventen. Maar nu doet Rosanne zelf iets waar ze in haar vakgebied zo fel tegen is: zonder enig bewijs van alles insinueren. Zoals het volgende, wat in feite over Esther Voet gaat:
“Het probleem is dat de antisemitisme-radar bij deze mensen op cruciale momenten hapert. Ik betwijfel of deze zelfbenoemde representanten van Joods Nederland antisemitisme zouden herkennen wanneer het voor hun neus staat. Zou zo’n zelfde dossier als ze voor Benali hadden aangemaakt ook bestaan voor Thierry Baudet? Nee natuurlijk, want Baudet was tot voor kort best salonfähig in Joods Nederland – ook ver nadat duidelijk werd hoe welig het échte antisemitisme in zijn achterban tiert. Hij kreeg lange tijd wél het voordeel van de twijfel. De opmerkingen over de Holocaust uit die hoek konden wél worden afgedaan als grapjes.”
In de eerste plaats was er helemaal geen ‘dossier over Benali’, en de negatieve tweets duiken pas op nadat iemand ergens voor is benoemd. Als de Joodse lobby het werkelijk zo goed voor elkaar zou hebben als wat sommigen beweren, dan hadden ze vast van tevoren een lijstje namen doorgegeven van koosjere mensen waaruit de lakeien van het Comité 4 en 5 Mei konden kiezen. Niet alleen GeenStijl was ijverig om de ongeschiktheid van Benali aan te tonen, ook Diederik Smit (onder meer van De Speld en Zondag met Lubach) deed mee aan het opduikelen van oude tweets. Kort na het bekend worden van Benali als spreker zette Smit oude tweets op zijn lijn waaruit blijkt dat Benali zich vaker heeft verbaasd over de vele Joden in Amsterdam Zuid.
Wegkijken
Maar dan Hertzbergers vergelijking met Baudet en het verwijt dat over diens uitspraken minder commotie en verontwaardiging is: dit kom je vaker tegen en ik ga daar graag even wat dieper op in. Nadat Baudets antisemitische opmerkingen afgelopen november naar buiten kwamen, werd de Joodse gemeenschap verweten lang te hebben weggekeken en milder te oordelen over Baudet. Het eerste is onzin, het tweede is denk ik ten dele waar. Maar, en dat is meer dan een flauwe jij-bak, dit gebeurt andersom in veel extremere mate.
Het antisemitisme-radar hapert ook ontzettend bij de mensen die hun mond vol hebben van inclusiviteit en die meteen roepen dat het racistisch is als een witte man uitlegt waarom hij niet op Bouchallikht wil stemmen en niet door iemand met een hoofddoek en banden met de Moslimbroederschap wil worden vertegenwoordigd. In de BLM en anti-zwarte-pietenbeweging is antisemitisme niet ver weg, vaak onder het mom van doorgeschoten antizionisme. Ook bij de door radikale groeperingen gekaapte Kristallnachtherdenking zag je deze totale blindheid voor antisemitisme in het nu, reden voor Joodse organisaties om vanaf 2011 hun eigen herdenking te organiseren.
Wanneer Joodse organisaties daarop wijzen wordt altijd en eeuwig geroepen dat zij alle kritiek op Israel gelijk stellen met antisemitisme, wat flauwekul is. Dit wordt echter zo vaak herhaald dat veel mensen het zonder meer aannemen. Ik kom het in elk geval met regelmaat tegen, ook in neutraal bedoelde artikelen. Ieder jaar mag Jaap Hamburger in de NRC hetzelfde opiniestuk publiceren waarin hij dit – zonder verder met bewijzen te komen – beweert, met altijd daarop volgend dat deze louche en gewiekste Israellobby op die manier het echte antisemitisme juist ongemoeid laat. En ja, als een Jood het al zegt…
Een belangrijk verschil met Baudet is wellicht dat andere media al uitvoerig over diens extreme uitspraken en opvattingen hebben bericht. Diverse kranten en weekbladen hadden uitgebreide artikelen over de jongeren van FvD en hun banden met Erkenbrand en mensen uit de alt-right beweging. Misschien had het CIDI hier meer in voorop moeten lopen, misschien had het NIW er inderdaad ook meer achtergrondartikelen over moeten publiceren, zoals bijvoorbeeld De Correspondent deed. Daar zit zeker wat in.
Maar feit is dat het is gebeurd, dat het bekend is, overigens al meer dan een jaar voordat Baudet op een etentje ‘in een dronken bui’ de meest idiote dingen beweerde zoals dat George Soros corona heeft bedacht, om er macht mee te verwerven of rijkdom of wat dan ook. Het antisemitisme in de radikale antiracisme beweging, binnen partijen als Denk of NIDA, in de BDS-beweging waar men in deze kringen mee sympathiseert, daarover lees je zelden in de gewone media of bij Joop of De Correspondent.
Verwarring
Het is waar dat Baudets antisemitisme de Joodse gemeenschap wat in verwarring leek te brengen. Velen hadden al hun twijfels over Baudet, maar feit is dat hij doorgaans pro-Israel stemt in de kamer en ook zelf weleens een pro-Israel motie indiende. Zoiets wordt toch gewaardeerd. Ik denk persoonlijk dat hij een beetje tussen filosemitisme en antisemitisme heen en weer zwalkt, consistentie is geloof ik sowieso niet zijn sterkste kant. Baudet lijkt geobsedeerd door intelligentie, wat hij koppelt aan volken (jawel, daar is een woord voor), en Joden zijn volgens hem slim maar daardoor ook potentieel gevaarlijk.
Daarnaast koketteert hij met allerhande foute ideeën en is provoceren zijn tweede natuur. Dat alles maakt hem enigszins ongrijpbaar, en dit leidt ertoe dat hij bijvoorbeeld in de media het ene moment hard wordt aangepakt op bepaalde uitspraken en voorvallen en het volgende als een min of meer normale politicus wordt gezien van een partij die tot voor kort hoog stond in de peilingen en dus een serieuze speler zou worden.
Dit alles veranderde onlangs toen zijn extreme en antisemitische ideeën in volle omvang naar buiten kwamen, en het masker voor velen afviel. Daar kwam afgelopen week onverholen racisme bij. Niet dat dat nog erg hoefde te verbazen, na een lange reeks uitspraken over rassen, volken en bizarre theorieën zoals dat de elite (links, Joden, Brussel, vul maar in) bewust buitenlanders (moslims uiteraard) hierheen haalt om ‘onze beschaving’ kapot te maken, dingen die hij dan altijd weer half terugnam na kritische vragen. Ik begrijp die theorie overigens nog steeds niet goed en moet hem vaak opzoeken om te zien hoe hij alweer gaat (dit heb ik ook met dat rare ‘Pizzagate’ en Q-Anon, het lukt me niet zonder spieken om op te schrijven hoe hun bizarre gedachtenkronkels lopen).
Afzender
Hertzberger schrijft:
“Ook dacht ik: maar hoe zit het dan met andere publieke figuren die grapjes maken over Joden, of nog wel erger? Zij zitten in de Tweede Kamer, of stellen zich daarvoor verkiesbaar, ze blijven uitgenodigd worden in grote talkshows – en dan gaat het niet of nauwelijks over hun antisemitisme. Als Nederlandse Jood herken je het mechanisme: antisemitisme wordt gevaarlijker en belangrijker gevonden wanneer de afzender een moslim is. Rond de herdenking op 4 mei is dat een trieste constatering. Tijdens de oorlog die dan wordt herdacht, een oorlog waarin de meeste Nederlanders bepaald geen heldenrol speelden, waren in dit land nog nauwelijks moslims te bekennen.”
Ik denk dat ze hier weer vooral op Baudet doelt en andere kandidaten voor Forum, die daar zeker nog kritischer over bevraagd zou mogen worden, maar je zou die vraag ook voor leden van Denk of NIDA kunnen stellen, want hun antisemitisme krijgt nauwelijks aandacht. Waarmee haar stelling dat antisemitisme erger wordt gevonden als het van een moslim komt al lijkt weerlegd. Dat er onder Joden aandacht is voor antisemitisme bij moslims komt omdat er relatief veel antisemitisme is onder moslims. Daar kun je tal van onderzoeken op naslaan; het is een feitelijke constatering, niet een mening of vooroordeel. Complottheorieën over Joodse almacht tieren welig in het Midden-Oosten en moslims die hierheen komen brengen die ideeën vaak mee.
Dat er in de oorlog nog nauwelijks moslims hier waren is totaal irrelevant wat dit betreft. Overigens was er in de Arabische wereld veel sympathie voor de nazi’s en collaboreerde de Palestijnse leiding met ze, en kregen in o.a. Egypte gevluchte nazi’s na de oorlog een warm welkom. Maar dat terzijde. Er zijn overigens zeker mensen van Arabische komaf die bij eerdere herdenkingen hebben gesproken, zoals Aboutaleb en Arib, en die daarbij op veel waardering konden rekenen van Joodse organisaties. Maar Benali is met zijn diverse bedenkelijke uitspraken niet geschikt hiervoor.
Onbesproken
Hertzberger heeft blijkbaar een nogal erg grote hekel aan sommige Joodse organisaties, want ze twitterde o.a.:
“Het is echt hemeltergend dat de Joodse gemeenschap wordt vertegenwoordigd door zulke kleinzerige zeurende conservatieve organisaties vol professionele klagers die echt alleen kunnen roepen dat Israel tof is en antisemitisme verschrikkelijk…..”
Er zijn helaas nogal wat mensen die veel bedenkelijke dingen hebben gezegd, op Twitter en elders, en dat komt vaak boven water wanneer zo iemand dan voor een publieksfunctie wordt voorgedragen of benoemd. Meestal gaat het om ‘verbindende’ taken; je wilt dat een stadsdichter, een Denker des Vaderlands of iemand die op de belangrijkste jaarlijkse herdenkingsdag spreekt, niet in verband kan worden gebracht met antisemitisme of ander extremisme of haatspraak. Terecht stellen Hertzberger en anderen dat je geen totaal onbesproken gedrag kunt eisen, en dat je iemand niet iedere misplaatste grap eeuwig moet nadragen.
Ik begrijp het zelf niet helemaal, maar het schijnt voor velen niet mogelijk te zijn even na te denken voor ze iets op hun Twitter of Facebooklijn zetten. Je bent boos, of gefrustreerd, of melig of baldadig of dronken en dan grijp je naar je telefoon, vooral als je enige bekendheid hebt en weet dat je vast nog weleens voor iets zal worden gevraagd. En dan ga je iets grofs zeggen over de Holocaust, of Joden, want dat doet het altijd goed. En anders wel over andere bekende mensen, of over een cartoon die je niet aanstaat. Je maakt daar nooit excuses voor, ook niet wanneer het je wordt gevraagd, en pas nadat de #ophef is losgebarsten en GeenStijl is gaan spitten, kom je met een slap halfslachtig excuus. Om vervolgens op je eigen Twitter of Facebooklijn verhaal te halen en je te beklagen over deze hetze, want je hebt er toch netjes afstand van genomen?
Vul voor Benali Insayno in, of omgekeerd, en het zal zich vrees ik nog vaak herhalen. Ook de reactie van het Comité 4 en 5 Mei is bijna een exacte kopie van wat die stadsdichterscommissie in Haarlem na alle #ophef zei. In plaats van de hand in eigen boezem te steken werden de criticasters gehekeld die iemand geen tweede kans wilden geven, en pas na lang aandringen en heel veel #ophef, met nog meer en onhoudbaarder oude tweets (dat vermaledijde internet toch, en die vervelende speurders bij GeenStijl en het CIDI), zag men in dat van de beoogde verbinding zo niet veel meer terecht zou komen en ging men overstag.
Groot leider
Ik begrijp niet zo goed waar Hertzberger zich zo vreselijk kwaad over maakt en waarom ze zo tekeer moet gaan tegen het CIDI en Esther Voet. Het is waar dat het CIDI en het NIW feller zijn op antisemitisme dan op andere vormen van racisme, en bij het NIW heb ik de indruk dat men inderdaad wat milder is over Baudet, wat zeker niet wil zeggen dat men zijn opmerkingen en die uit zijn achterban ‘afdeed als grapjes’ en niet serieus nam. Overigens is naar Baudet en andere FvD-ers ook genoeg gespit, en waren de vele foute appjes voor velen, waaronder ikzelf, een bewijs voor wat je al langer aan je water aanvoelde: die vent deugt van geen kant. Een binnen het uur weggehaalde foute tweet waarin Baudet tijdens de Capitool bestorming Trump prees als groot leider, werd snel tevoorschijn getoverd, met de exacte tijd van posten erbij zodat hij genadeloos door de mand viel met zijn slappe bewering dat die al ervoor was gepost.
Internet heeft veel, heel veel nadelen, maar het grote voordeel is dat mensen net wat moeilijker wegkomen met achteraf bagatelliseren, ontkennen of goedpraten van eerder gedane uitspraken. Don’t shoot the messenger, Rosanne. Laat je niet verblinden door je afkeer van bepaalde organisaties. En de door jou zo verguisde organisaties doen echt meer dan Israel ophemelen. Niet alleen is er ook regelmatig kritiek te horen, ze houden antisemitische incidenten bij (jawel, ongeacht of dat vanuit een links, rechts of islamitisch motief plaatsvindt), geven informatie en voorlichting op bijvoorbeeld scholen, etc. Gezien de omvang van het antisemitisme en de afnemende kennis van de oorlog (32% van de jongeren weet niet wat ‘de Holocaust’ betekent) is dat werk hard nodig.
Ratna Pelle