Boycot Israël?

(OPINIE)

Critici van het Israëlische regeringsbeleid roepen al jaren op om Israël te boycotten.
Het Nederlandse en het nog radikalere Vlaamse Palestina Komitee hebben er zelfs
een aparte website voor opgericht,

waarin ad absurdum eenzijdige eisen aan Israël worden gesteld.

Temidden van alle wrede dictaturen die nog steeds bestaan op de wereld,
menen zij juist de enige Joodse staat te moeten boycotten,
terwijl haar dictatoriale buurlanden ongehinderd het geweld tegen Israël
blijven steunen.

Hierbij past maar 1 vergelijking:

Kauft nicht bei Juden!
Duitsland april 1933

Dit zal geheid protest oproepen bij de boycot-aktivisten,
maar deze vergelijking is de enige manier om onze verontwaardiging
duidelijk te maken over hun leugenachtige propaganda,
die vaak op het randje van antisemitisme balanceert,
en soms eroverheen gaat.


Toelichting van Wouter:

De boycot van joodse winkels en andere bedrijven was het eerste middel van de Nazi’s om de joden te isoleren en hen economisch te treffen. Het werd gevolgd door het ontslaan van joden uit publieke functies en uit bedrijven, en het inperken van hun toegang tot de publieke ruimte. De Nazi’s verklaarden de joden tot vijanden van het Duitse volk en stelden hen verantwoordelijk voor zowat alles wat in hun ogen mis was met de wereld. De Palestijnse leider El Husseini werkte voor de Nazi’s en vond de “Endlösung” een prima oplossing tegen de joodse immigratie naar Palestina.

De Arabische boycot van joodse/zionistische producten stamt uit 1945 (nog voor de oprichting van Israël!). Hij was niet gericht tegen enige “bezetting”, maar tegen de oprichting van een joodse staat. Naast Israël zelf vanaf 1948, moesten ook bedrijven geboycot worden die met Israël handelden, en zelfs bedrijven die met bedrijven handelden die met Israël handelden. Verschillende westerse landen (waaronder Nederland) hebben later wetten aangenomen die medewerking aan de Arabische boycot verboden. De Arabische leiders beschouwen de joden, pardon, de zionisten, als indringers in hun Arabische gebied en als vijanden van de islam en geven hen de schuld van zowat alles wat in hun ogen mis is met de wereld, daarbij klakkeloos alle oude antisemitische leugens uit Europa herhalend (de “Protocollen van de wijzen van Zion”, Mein Kampf en Holocaust-ontkenning zijn zeer populair in de Arabische wereld!).

De “linkse” boycot-campagnes tegen Israël zijn eveneens veelal niet enkel gericht tegen de bezetting van de Palestijnse gebieden, maar tegen het bestaan van Israël op zich. Op veel boycot-websites blijkt men zich dan ook naadloos bij de Arabische boycot aan te sluiten. Israël wordt als enige schuldige aan het conflict en als meedogenloze vijand afgeschilderd en Arabische propaganda wordt kritiekloos overgenomen. (Zie voor de belachelijke en hypokriete eisen van de boycotkampagne: http://www.boycotisrael.info/html/index.html) Ik wil geenszins alle boycot-aktivisten van antisemitisme beschuldigen, maar zoals geschreven balanceren ze vaak op de rand en gaan er soms ook overheen. Mijn advies: als je te horen krijgt dat er iets stinkt in je campagne, kontroleer dan eens je bagage om te zien of er niet iets rots inzit…

 

© Wouter Brassé 2005 (afgezien van de foto).


Meer informatie over anti-Israël boycots:

Comments are closed.