mei 092013
 

MaaleAdumim= IMO Blog =

Een keur aan actiegroepen voert al jaren campagne tegen alles in Nederland wat met de Israelische nederzettingen en bezetting te maken heeft, van Veolia die een tramlijn in Oost-Jeruzalem aanlegt tot Ahava dat haar producten zou fabriceren op het bezette deel van de Dode Zee oever. Omdat een boycot van Israel veel aversie oproept, is er gelobbyd voor het als zodanig etiketteren van producten die uit de omstreden nederzettingen afkomstig zijn, zodat die wel gericht geboycot kunnen worden want de nederzettingen kunnen ook in Nederland op weinig sympathie rekenen.

De organisaties ICCO, Cordaid en IKV Pax Christi hebben in het kader hiervan vorige maand een onderzoeksrapport naar buiten gebracht, waarin de handelsverbanden van Nederlandse bedrijven met  de nederzettingen in kaart wordt gebracht en gehekeld. Zoals te verwachten wordt een eenzijdig en vaak foutief beeld gegeven van het conflict. In de inleiding gaat het al meteen mis:

Since 1967, Israel has occupied the West Bank (including East-Jerusalem), the Gaza Strip and the Golan Heights. These territories are beyond the Green Line, which is the internationally recognized border of the State of Israel. Israel has established settlements in these occupied territories, which is illegal according to international law, for instance the Fourth Geneva Convention, the Hague Convention and many UN Security Council resolutions.

Israel’s settlements in the Gaza Strip were only dismantled in August 2005. On the West Bank and the Golan Heights, however, settlements are expanding and new ones are being established. These settlements are a source of severe and systematic human rights violations, harming the daily lives of millions of Palestinians and a few thousand Syrians living under Israeli occupation. Moreover, these settlements pose a serious obstacle to peace between Israel and the Palestinians

Er wordt wel bijgebouwd binnen bestaande nederzettingen, maar er worden geen nieuwe meer gebouwd. Er wordt grotendeels bijgebouwd in de grote blokken, die volgens verschillende vredesvoorstellen waaronder het Geneefse Akkoord, bij Israel zouden blijven in ruil voor land elders.

De Groene Lijn is niet de internationaal erkende grens, maar een wapenstilstandslijn die nooit door de Arabische wereld of Israel als grens is erkend. Of de genoemde conventies het bouwen van nederzettingen verbieden valt te bezien en is omstreden; ze lijken vooral bedoeld tegen iets anders, namelijk het deporteren van eigen bevolkingsgroepen, zoals de nazi’s deden met de Joden in de Tweede Wereldoorlog. VN Veiligheidsraad resoluties roepen in navolging van resoluties 242 en 337 op tot onderhandelingen om tot vrede te komen. In het volgende wordt nog duidelijker hoe men de boel verdraait:

After the 1948-49 Arab-Israeli war, Israel and its neighbouring countries established a postwar armistice line that marked Israel’s borders with Egypt, Jordan, Lebanon, and Syria. It is known as the Green Line, the internationally recognized border of the State of Israel. Beyond this border lie the West Bank (including East Jerusalem), the Gaza Strip, and the Golan Heights, the remaining territories of historic Palestine. These territories have been occupied by Israel since 1967. The West Bank and Gaza Strip are known as the occupied Palestinian territories (oPt), the Golan Heights are part of Syria.

UN Resolutions 242 and 338 stipulate that Israel must withdraw completely from these territories. Israel withdrew from the Gaza Strip in September 2005, but continues to build settlements in the other territories, actions deemed illegal by virtually all other states. Neither the Oslo Accords of 1993 nor the Road Map of 2003 led to a land agreement between the parties or a withdrawal by Israel.

Nee, 242 en 338 roepen op tot terugtrekking uit ‘bezet gebied’ (niet perse alle bezette gebieden) en benadrukte bovendien het recht van alle staten in de regio op veilige en erkende grenzen, een duidelijke verwijzing naar Israel. Er staat:

Termination of all claims or states of belligerency and respect for and acknowledgement of the sovereignty, territorial integrity and political independence of every State in the area and their right to live in peace within secure and recognized boundaries free from threats or acts of force;

Men roept in feite op tot land voor vrede, ofwel Israelische terugtrekking uit (de meeste) bezette gebieden, in ruil voor erkenning en vrede. Er is ook hier geen sprake van de Groene Lijn als grens. Overigens hebben de Arabische staten 242 altijd verworpen terwijl Israel hem wel accepteerde.

De Oslo Akkoorden leidden tot de Israelische terugtrekking uit alle Palestijnse steden, waardoor zo’n 98% van de Palestijnen onder Palestijns zelfbestuur leeft. Dit is later gedeeltelijk teruggedraaid als gevolg van honderden terroristische aanslagen tijdens de tweede intifada. De Roadmap is een zachte dood gestorven omdat beide partijen zich er vanaf het begin niet aan hielden.

Volgens dit rapport zijn de Joodse wijk in de oude stad van Jeruzalem, de Klaagmuur, de Olijfberg, de tientallen synagoges in de oude stad alleen bezet Palestijns gebied. Dit is beyond absurd. Jeruzalem had eind 19e eeuw al een Joodse meerderheid. Het Joodse gedeelte van de oude stad is vele honderden jaren oud, en er zijn resten gevonden van Joodse bewoning van duizenden jaren geleden. De Klaagmuur is het restant van de oude Joodse tempel, en was al een heilige plaats voordat de islam bestond. Onder de Tempelberg bevinden zich resten van bebouwing uit die tijd. Sommige wijken die nu bijna geheel Arabisch zijn zoals Sheikh Jarrah, waren vroeger grotendeels Joods. In 1948 zijn dan ook vele duizenden Joden verjaagd uit Oost Jeruzalem en zijn de Joodse delen verwoest. Alleen al de bewering dat geheel Oost Jeruzalem, dat wil zeggen het gedeelte van Jeruzalem dat het Jordaanse leger in 1948 veroverde, ‘bezet Palestijns gebied’ is, zou voldoende moeten zijn om een rapport te diskwalificeren. Helaas is deze bewering gemeengoed geworden.

Het rapport stelt:

Companies and government institutions which profit from the occupation:

• Israeli government institutions, such as the army, which are directly involved in the Israeli occupation;

• Companies that supply weapons and security products and – services to the Israeli army;

• Companies involved in the construction of the Israeli separation wall between Israel and the occupied Palestinian territories;

• Companies and financial institutions providing infrastructural or financial services in occupied Palestinian territories.

Met andere woorden, alles wat Israel ten goede komt, komt eigenlijk ook de bezetting ten goede, want die is onderdeel van Israel. Israel zou geen dag kunnen bestaan zonder het leger. Het leger zorgt ervoor dat raketten van Hamas en Hezbollah hun doel niet kunnen treffen, het verijdelt aanslagen en haalt Palestijnen met explosieven eruit bij de checkpoints. Maar er worden ook Palestijnen onnodig opgehouden of getreiterd bij de checkpoints, en soms wordt het leger ingezet om nederzettingen te beschermen (men heeft ook een eigen beveiliging) of om stenen gooiende Palestijnen te verjagen. De grens tussen legitieme acties en onderdrukkende is moeilijk te trekken, zoals het ook lastig na te gaan is welke aanvallen in bijvoorbeeld de recente Gaza oorlogen legitiem waren omdat het verwachte militaire voordeel proportioneel is in relatie tot het risico van burgerdoden, en welke niet. Zo’n uitleg van wat allemaal onder steun aan de bezetting valt laat al zien dat er voor Israel en haar recht op zelfverdediging absoluut geen ruimte is wat betreft dit rapport. Bovendien is de bezetting zelf niet illegaal of omstreden, en heeft Israel het recht om, zolang er geen vredesregeling is overeengekomen, dit gebied om veiligheidsredenen te behouden. Het heeft daarbij bepaalde verplichtingen als bezettende macht, maar ook rechten. Overigens is volgens de Haagse Conventie alleen dan sprake van een bezetting wanneer de bezettende macht er effectief de macht uitoefent en dus het bestuur vormt in het gebied. De A en B gebieden vallen daar eigenlijk niet onder, al zijn ze ook niet geheel zelfstandig.

Het rapport van ICCO c.s. is oude wijn in nieuwe zakken. Anti-Israel actiegroepen zoals het Palestina Komitee en United Civilians for Peace voeren al jaren actie tegen Israel onder het mom van de bezetting, en nagelen Nederlandse bedrijven die met Israelische in zee gaan aan de schandpaal. En die bedrijven zijn daar steeds gevoeliger voor, zo blijkt. ‘Palestina’ spreekt tot de verbeelding, en de vele onjuistheden die deze pro-Palestina actiegroepen uitdragen, samen met een leger aan columnisten en opiniemakers, worden zelden weerlegd omdat de media geen boodschap meer hebben aan het ‘ouderwetse’ Israelische verhaal van het kleine dappere landje dat de woestijn tot bloei brengt. Bovendien draaft een deel van de pro-Israel gemeenschap soms ook door, waardoor hun argumenten aan geloofwaardigheid verliezen. Opvallend is dat het ICCO rapport uitgebreid in de media kwam, terwijl een CIDI rapport over de nederzettingen een paar maanden geleden geheel onvermeld bleef.

Ratna Pelle

 

Share