apr 232016
 
(Foto Han Soete / bron Wikimedia Commons)

Abu Jahjah in 2008 (Foto Han Soete / bron Wikimedia Commons)

= IMO Blog = 

Sinds een week of twee woedt er een discussie over het feit dat De Bezige Bij een boek van de Libanese Belg Dyab Abou Jahjah gaat uitgeven. Dat zou een voormalige verzetsuitgeverij, die Joden de oorlog door hielp, niet moeten doen, zegt de ene kant. Abu Jahjah is fel antizionist, vergelijkt Israel met de nazi’s, sympathiseert met Hezbollah en steunt ‘alle vormen van verzet’ tegen Israel, een woord dat hij doorgaans tussen aanhalingstekens plaatst. Op de website van de door hem opgerichte AEL verschenen in 2006 walgelijke cartoons die spotten met de Holocaust en Anne Frank.

De andere kant in de discussie, vertegenwoordigd door Abu Jahjah zelf en usual suspects als Anja Meulenbelt, maar ook de doorgaans sympathieke Sunny Bergman, vindt dat onzin. Hij past juist bij die uitgeverij omdat hij ook voor het verzet is! Zo twitterde hij: “Wat ik niet begrijp is wat al die “schrijvers” die de bezettende racistische apartheidstaat “Israel” steunen bij een verzetsuitgeverij doen.” Hij lichtte die tweet in de NRC als volgt toe:

„De beledigingen in De Groene Amsterdammer, waarin staat dat ik ‘antizionistisch’ en – minder grijpbaar – ‘antisemitisch’ ben, zijn gratuit. Wat bedoelen ze daarmee? Zo’n tweet van mij is geen olie op het vuur. Het zijn auteurs die binnen een bepaalde niche bij de uitgeverij horen, die zelf ook niet onbesproken zijn in hun uitlatingen. Ik bedoel ermee dat het argument dat De Bezige Bij een verzetsuitgeverij is en dat daarom mijn boek niet uitgegeven zou moeten worden, onjuist is. Ik steun juist het verzet tegen de bezetting door de staat Israël. Ik ben links en ik hoor juíst voor 100 procent bij De Bezige Bij. Een uitgeverij is een bedrijf, geen politieke partij. Ze doen net alsof ze iemand van de Talibaan hebben binnengehaald.”

Abu Jahjah steunt niet zozeer ‘het verzet’ tegen de bezetting, maar dat tegen Israel (in Arabische kringen vaak aangeduid als “de bezetting van 1948”). Is hij daarmee ook een antisemiet? Niet per se, maar vaak gaan beide zaken wel samen. Jahjah deed veel uitspraken die over de rand waren. De smakeloze cartoon van Anne Frank in bed bij Hitler (zogenaamd om de vrijheid van meningsuiting te testen), ging ook volgens de rechter te ver. “Hij noemde Antwerpen de „internationale hoofdstad van de zionistische lobby” en burgemeester Bart De Wever een „zionistenpijper”, hij was aanwezig bij betogingen waar de Israëlische vlag werd verbrand en hij verdedigde nog in 2014 in Vrij Nederland de vergelijking van de Israëlische vlag met het hakenkruis van de nazi’s: „Het kan voor jullie vreemd lijken, maar voor veel mensen van Arabische origine is de vergelijking tussen Israël en nazi’s helemaal niet zo choquerend.” Aldus Frits Abrahams in de NRC over Jahjah. Schrijver Marcel Möring weet er nog een paar aan toe te voegen:

Bijvoorbeeld van een uitspraak die hij in 2009 op Facebook deed: ‘I have onlu [sic] one phrase to all the Zionist invaders in Palestine: La valise ou le cerceuil.’ De koffer of de doodskist, dus.
Of de beschrijving in zijn boek Tussen twee werelden van de gevoelens die hij en de zijnen hadden na de aanslagen op de Twin Towers, een ‘sweet revenge feeling’. Verder uitgewerkt in de gedachte dat elf september eigenlijk de schuld was van de VS en Israël.

Met iets langer zoeken is de lijst ongetwijfeld nog veel langer te maken. De tweet waarin hij Bart de Wever een zionistenpijper noemde heeft hij na kritiek overigens veranderd, zo liet hij VN weten:

‘Mensen zeiden tegen me: wat was dat nou voor niveau. En toen dacht ik: shit, ze hebben gelijk, dat is wansmakelijk. Ik heb die tweet toen veranderd in “zionistenknechtje”. Het zal niet meer gebeuren.’

Een heel stuk beter inderdaad. Israel is voor hem de bron van alle kwaad en ellende, en de strijd tegen Israel is een speerpunt in zijn leven.

Taboe

Waarom vindt hij het eigenlijk zo erg een antisemiet genoemd te worden? Bij Sunny Bergman komt hij met de bekende smoes aanzetten. Op de vraag of hij een antisemiet is zegt hij:

‘Haha. Nee, helemaal niet. Ik ben antizionist juist omdat ik totaal niet tegen joden kan en wil zijn. Het zionisme is een ideologie. Tegen het zionisme zijn, is een duidelijke positie innemen tegen het kolonialisme van de staat Israël. Het is in Nederland een taboe om anti-zionist te zijn. Het is een slimme strategie om elke kritiek op Israël als antisemitisme te positioneren.’

Zeer overtuigend. Antizionisten beweren altijd dat zij het juist goed voorhebben met de Joden, en dat die staat van hun hen juist alleen maar schade berokkent: ‘Geef die nou maar aan de Palestijnen, dan komt het allemaal goed. Dan verdwijnt de haat tegen jullie in de Arabische wereld, dan verdwijnen de complotten over de Joodse almacht, de Holocaust ontkenning, de tv series waarin Joden organen van anderen stelen en bloed voor het bakken van hun matzes gebruiken. Dan zullen ze weer van jullie houden. Leg nou alleen even die wapens neer, want dat is toch niks, een Jood met wapens die zijn vijand neerschiet, al die mooie jongens en meisjes die moeten vechten in het leger in plaats van boeken te lezen, hun religie te bestuderen en muziek te maken. Dat hele zionisme met zijn nadruk op onafhankelijkheid, fysieke kracht en op jezelf aangewezen zijn heeft jullie gecorrumpeerd.’

Het is misschien ietwat vreemd dat iemand die vindt dat de Palestijnen recht hebben op vrijheid en onafhankelijkheid die ontzegt aan de Joden. Waarom moeten zij genoegen nemen met de tweederangs positie die ze vroeger hadden in zowel Europa als de Arabische wereld (Joden hadden het in de Arabische wereld op bepaalde momenten en landen relatief goed, maar het is een fabel dat het antisemitisme pas ontstond in reactie op de stichting van Israel. Talloze voorbeelden, waaronder de pogrom van Safed in 1834 of die in Fez in 1912 bevestigen dat), terwijl de Palestijnen wel recht hebben op een eigen staat? Ah, wacht even, omdat zij er al woonden natuurlijk, en de Joden allemaal na de Holocaust naar Israel werden gebracht door de kolonialisten uit het Westen die daarmee twee vliegen in een klap konden slaan: zij waren van hun Joden af en ze konden zo mooi een voet tussen de deur in het Midden-Oosten houden. Het Joodse verleden in Israel/Palestina wordt door antizionisten steevast ontkend; bij de Palestijnen gaat dat zover dat ze Joodse artefacten die bij bouwwerkzaamheden onder de Tempelberg naar boven kwamen hebben vernietigd. Men beweert zelfs met droge ogen dat de Klaagmuur eigenlijk Al Buraq Muur heet en onderdeel is van de heilige Al Aqsa moskee.

Het is helaas geen taboe meer in Nederland om antizionist te zijn. Het is in bepaalde kringen zelfs vrij hip. Israels bestaansrecht wordt steeds weer door een interessante variatie aan mensen ter discussie gesteld. Mensen met NSB ouders die goed en fout in de oorlog graag relativeren, extreemrechtse en fascistische groeperingen, het Palestina Komitee en talloze anti-Israel activisten (die dus soms op demonstraties samen met extreemrechts aan dezelfde kant staan), boze dwarse columnisten met een groot ego en een beperkte kennis van de geschiedenis van Israel/Palestina, anarchisten die tegen iedere vorm van gezag zijn (maar net wat meer moeite hebben met Israel dan met de autoritaire ondemocratische Arabische landen), communisten en vrij grote groepen moslims en allochtonen. Extreemlinks en extreemrechts gaan moeiteloos in elkaar over. Antipathie tegen Israel gaat vaak samen met steun voor Palestijnse terreur, bepaalde Arabische regimes of dictators. Berucht is in dit geval Rik Min, die zowel Stalin als Milosovic steunde en nu Poetin en Assad, en Israel haat, en ondertussen actief is of was bij de AbvaKabo, het Palestina Komitee en de NCPN. Ondanks deze vaak dubieuze achtergronden van veel antizionisten kun je prima in de krant of op tv komen met een antizionistisch verhaal. Niks geen taboe. Zelfs op de Kristallnachtherdenking, een moment dat in het teken zou moeten staan van het herdenken van de Kristallnacht, toen de nazi’s officieel begonnen met grootschalig geweld tegen Joden, kun je al zonder problemen tegen Israel en de daar levende Joden tekeer gaan. Dikke kans dat Abu Jahjah er volgend jaar zelf zal spreken, en zich zal beklagen over het taboe op zijn antizionisme en hoe de zionisten hem het spreken onmogelijk proberen te maken.

Ratna Pelle

(Zie verder op deel 2.)

Share

  One Response to “Dyab Abou Jahjah (niet) welkom bij de Bezige Bij”

Comments (1)
  1. Dat is natuurlijk weer een flagrant leugen van Abou Jahjah:

    Met iets langer zoeken is de lijst ongetwijfeld nog veel langer te maken. De tweet waarin hij Bart de Wever een zionistenpijper noemde heeft hij na kritiek overigens veranderd, zo liet hij VN weten:

    ‘Mensen zeiden tegen me: wat was dat nou voor niveau. En toen dacht ik: shit, ze hebben gelijk, dat is wansmakelijk. Ik heb die tweet toen veranderd in “zionistenknechtje”. Het zal niet meer gebeuren.’

    —–
    Dit komt van zijn mentor in de krant en misschien ook “tijdelijke schoonbroer”

    De krant heeft Abou Jahjah gevraagd om de hashtag te verwijderen van zijn Facebookpagina, en dat heeft hij ook gedaan. Aangezien de uitspraak echter op een privé forum gedaan werd, en de krant niet de gewoonte heeft om de uitspraken van haar columnisten op andere fora dan die van de krant te willen controleren, houdt het daar voor ons op.

    —-
    Dus NIET zijn eigen initatief!