– Door Tjalling –
Op 10 september verscheen op de sites van o.a. het AD, Trouw en de VK een bewerkt artikel van persbureau Belga over een donorconferentie voor Gaza. Deze zal op 12 oktober plaatsvinden in Cairo. Het gaat om een uiterst beknopt artikel van 6 zinnen, maar waarvan de eenzijdigheid er zodanig van afdruipt, dat de indruk wordt gewekt alsof enkel Israël de schuldige zou zijn van alle ellende in Gaza.
De conferentie is bedoeld voor de wederopbouw van Gaza. So far so good, en dat die heropbouw er moet komen staat natuurlijk buiten kijf. Dat Gaza deels in puin ligt is echter lang niet alleen aan Israël te wijten, al suggereert het artikeltje dit wel. Gaza zou de afgelopen jaren al ‘driemaal het doelwit zijn geweest van een grootschalig Israëlisch militair ingrijpen’ en zou ‘door Israëlische embargo’s van de buitenwereld zijn afgesloten’. En passant wordt ook nog gemeld dat ‘bij het conflict meer dan 2.000 doden vielen, voor een groot deel burgers’.
Eenzijdigheid
Je begint je af te vragen of de redacties de realiteit uit het oog verloren hebben. Om maar eens met enkele feiten te komen: van afsluiting van de buitenwereld is beslist geen sprake. Alles, behalve wapens en een korte lijst van producten voor tweeërlei gebruik (als wapen en voor normale doeleinden), mag gewoonlijk Gaza binnen. Het tegenhouden van producten voor tweeërlei gebruik is trouwens helemaal gerechtvaardigd gebleken door de ontdekking van Hamas’ enorme netwerk van tunnels, waarvoor héél véél cement is gebruikt. Ondanks de invoerbeperkingen bleek dat er toch genoeg cement was voor de miljoenen kostende terreurtunnels. Het geld dat aan die tunnels werd gespendeerd, had beter kunnen worden uitgegeven aan woningbouw en bescherming van de burgerbevolking in Gaza. Dit laatste brengt mij op de doelstelling van de geplande conferentie in Cairo. Die is, zoals al gezegd, bedoeld als financiële bijdrage voor de heropbouw in Gaza. Maar wat moet ik daar onder verstaan? Geldt dit ook voor het aanleggen van nieuwe tunnels? Je mag -soms tegen beter weten in- toch hopen van niet.
Slachtoffers
Er zijn helaas veel slachtoffers gevallen onder de Gazanen. De cijfers over het aantal burgerslachtoffers aan Palestijnse kant bleken echter niet betrouwbaar, en om dan op te merken dat ‘een groot deel burgers’ was, is uiterst vaag of zelfs laf. Elders op deze site is al eens een artikel besteed aan de slachtoffers in Gaza. Uit een analyse van de leeftijdsopbouw van de slachtoffers en de man-vrouw verhouding, blijkt dat er waarschijnlijk een flink aantal strijders bij zit: 60% bestaat volgens Al Jazeera uit mannen tussen de 18 en 38 jaar. In totaal is het aantal mannelijke slachtoffers zelfs zo’n 80%. Dat ook die mannen lang niet allemaal burgers waren blijkt uit het feit dat er Hamasstrijders waren die tijdens de meest recente oorlog in burgerkleding vochten of zelfs in uniformen van de IDF.
Er zijn zeker ook burgers zijn omgekomen die echt onschuldig waren, waarschijnlijk vele honderden. Dat is op zichzelf heel triest, maar dit kan zeker niet alleen aan Israël worden verweten. Hamas gebruikt menselijke schilden en misbruikte VN-faciliteiten. Hamas schendt voortdurend het oorlogsrecht, ook door zich te verstoppen in/achter medische voorzieningen zoals ziekenhuizen en ambulances.
Oorzaak en gevolg
Veel media hebben de neiging om vooral met koppen boven de artikelen te suggereren dat Israël de aanvallende partij zou zijn. De zogenoemde aanvallen van Israël waren een reactie op voorafgegane langdurige raketaanvallen door Hamas op Israël. Dit land reageerde daarop en niet andersom. Kortom, de oorzaak van de oorlogen en de ellende is te wijten aan de praktijken van Hamas en als gevolg daarvan moet Israël reageren om haar eigen burgers te beschermen.
Misleidende berichtgeving
Een artikel zoals op 10 september is geplaatst is buitengewoon eenzijdig en misleidend. Door Hamas en haar raketten geheel niet te noemen, wordt de indruk gewekt dat Israël zonder reden herhaaldelijk de bevolking van de Gazastrook beschiet en isoleert. Aan dit laatste werkt overigens ook Egypte actief mee, dat eveneens de radicale moslims vreest.
En voor alle duidelijkheid: Israël vocht niet tegen de Gazanen, maar tegen Hamas, dat helaas wel veel aanhang heeft. Het is nog te hopen dat de redacties door tijdsgebrek de mist in zijn gegaan en te makkelijk een zeer eenzijdig bericht van Belga hebben overgenomen. Ernstiger zou zijn, dat zo’n bericht mede kon worden toegelaten door een tunnelvisie op het Midden-Oosten conflict. Een ding is wel zeker: in dit korte maar zeer misleidende bericht ontbreekt elke vorm van zorgvuldige journalistiek zoals vastgelegd in de Code van de Raad voor de Journalistiek.
Bedankt lieve mensen, Tjalling in het bijzonder, voor deze professionele bevestiging van mijn emotionele uitval over het genoemde artikeltje. Hopelijk heeft het ook een beetje inspiratie gegeven, dan was het toch ergens goed voor. Het blijft schandalig en ik vraag me af wat de Raad voor de Journalistiek er zo langzaamaan van vindt, dat men zo ‘eenzijdig’, om het vriendelijk uit te drukken, met gegevens over Israël omgaat.