De afgelopen dagen probeerden honderden anti-Israel activisten Israel binnen te komen om van daaruit door te reizen naar ‘Palestina’. Men wil daarmee protesteren tegen het feit dat er vaak moeilijk wordt gedaan door de Israelische autoriteiten wanneer mensen naar Palestijns gebied reizen en daar mensen opzoeken, en het daarom vaak makkelijker is te liegen. Maar het protest gaat veel verder dan ergernis over strenge controles en wantrouwen. Het gaat veel van deze mensen niet om privébezoek aan Palestijnse vrienden, maar om activisme tegen Israel.
Buitenlandse activisten zijn betrokken bij Palestijnse demonstraties tegen bijvoorbeeld de ‘muur’ die vaak in rellen en wederzijds geweld ontaarden. De Westerse demonstranten zorgen voor veel media aandacht. Zo raakte een Deense activist pasgeleden licht gewond nadat een Israelische soldaat hem met een geweer in het gezicht sloeg. Het incident was gefilmd door een mede-activist, de beelden gingen de wereld over en Israel maakte deemoedig excuus.
Ondertussen is, zoals altijd bij dit soort zaken, nog veel onduidelijk. Klopt het verweer van de soldaat dat hijzelf eerst werd aangevallen en daarbij twee vingers werden gebroken? Heeft een Palestijnse activist op deze foto een mes in zijn hand? Wat gebeurde er allemaal voorafgaand aan de twee minuten film van de radikaal anti-Israelische International Solidarity Movement? Hadden de soldaten de demonstranten ook anders tegen kunnen houden en hadden zij hun voldoende gewaarschuwd? Zijn de verhalen juist dat de soldaat in kwestie vorig jaar een zwangere Palestijnse vrouw hielp?
De activisten fietsten op een belangrijke verkeersweg door de Jordaanvallei en wilden die blokkeren. Ook in Nederland mag je niet zomaar overal demonstreren en zeker niet zomaar wegen blokkeren, en wanneer demonstranten niet luisteren naar de politie kunnen er ook hier rake klappen vallen (op dit filmpje kun je zien hoe de Deense politie inslaat op eigen demonstranten). Dat het er in een gebied met zoveel spanningen soms nog wat grimmiger aan toe gaat is niet zo vreemd. Zo bekeken is het eigenlijk nogal absurd dat een gewonde demonstrant hier het nieuws haalt.
Israel zit begrijpelijkerwijze niet te wachten op dit soort demonstraties, waarbij soldaten vaak worden uitgelokt en de kans dat er vroeg of laat een dergelijk incident gebeurt groot is. Vandaar dat veel activisten Israel niet binnenkwamen. Israel had lijsten met ongewenste passagiers aan verschillende vliegmaatschappijen gestuurd en de meesten hebben hieraan meegewerkt, tot ergernis van linkse politici. Ieder land mag zelf bepalen wie het onder welke voorwaarden binnenlaat, zou je zeggen, maar de activisten beroepen zich op een uitspraak van een rechtbank in Israel die stelde dat mensen niet zomaar tegengehouden mogen worden als ze naar gebied onder PA controle willen reizen. In dat geval is de PA verantwoordelijk voor het handhaven van de openbare orde. De kans is echter groot dat de activisten doorreizen naar gebied onder Israelische controle, om juist daar actie te voeren. Zolang het gaat om legale en aangemelde demonstraties is daar natuurlijk niks mis mee. Er wordt geregeld gedemonstreerd in Israel, net als hier, en van de zomer hebben mensen maandenlang in tenten gebivakkeerd als protest tegen het steeds duurdere levensonderhoud. Geen probleem.
Op CiFWatch vond ik nog wat informatie over de organisaties en enkele mensen achter deze zogenaamde ‘flytilla 2’:
The campaign is a collaborative project between the Palestine Justice Network (PJN), various other Palestinian NGOs and civil society groups and ‘Palestine Solidarity’ groups based mostly in Europe, with the Scottish Palestine Solidarity Campaign being particularly prominent.
Several of the campaign’s organisers – for example Mazin Qumsiyeh and Mustafa Barghouti – were also involved in the recent ‘Global March to Jerusalem’ project.
A significant proportion of the ‘Air Flotilla 2′ endorsers also lent their names to the Global March to Jerusalem, including Noam Chomsky, Ronnie Kasrils, Rabbi Lynn Gottlieb and Susan Abulhawa.
De Global March to Jerusalem werd, om even in herinnering te brengen, gesteund door Iran, Hamas en Hezbollah en diverse andere mensen in wiens wereldbeeld er geen enkele ruimte is voor Joodse zelfbeschikking. De enige Nederlandse deelneemster was Gretta Duisenberg, dat zegt misschien al genoeg. Qumsiyeh en Barghouti zijn fervente tegenstanders van Israel en haar bestaansrecht, in welke grenzen dan ook, en pleiten voor het verbreken van alle kontakten tussen Israeli’s en Palestijnen. Mensen en organisaties aan Palestijnse kant die daar niet aan meewerken zijn in hun ogen verraders. De demonstranten van de flytilla zijn, net als die van de vorige flytilla, de flotilla en de Global March to Jerusalem, niet uit op een vreedzaam protest en zij hebben geen redelijke eisen. Zij zijn uit op provocatie en een maximum aan negatieve publiciteit voor Israel.
Tot slot nog iets over de ISM, de organisatie waarvan een activist met een geweerkolf in het gezicht werd geslagen. Deze organisatie is niet zo vreedzaam als zij zichzelf presenteert. Uit een artikel in de Daily Telegraph:
In a 2002 article, the movement’s co-founders, Adam Shapiro, a New York Jew, and Huwaida Arraf, a Palestinian Christian, urged: “The Palestinian resistance must take on a variety of characteristics, both non-violent and violent.”
Mr Shapiro and Miss Arraf predicted that “yes, people will get killed and injured” and suggested that the casualties “would be considered shaheed”, using the Arabic term for martyrs applied to suicide bombers.
Men steunt de ‘gewapende strijd’ van de Palestijnen en vindt dat zij recht hebben zich op te verzetten zoals dat hun goeddunkt. Een mediacoördinator van de ISM schreef, eveneens volgens de Daily Telegraph, dat Israel “een illegale entiteit is die geen bestaansrecht heeft”. Ook zijn er kontakten geweest met zelfmoordterroristen.
Ratna Pelle