– Door Tjalling. –
Op 4 april verscheen er in de NRC een artikel van Leonie van Nierop waarin zij attendeert op een zeer kritisch en vertrouwelijk rapport, wat op een pikant moment was uitgelekt. In het rapport schrijven de hoofden van alle Europese vertegenwoordigingen in Jeruzalem en Ramallah dat Oost-Jeruzalem de hoofdstad moet worden van een toekomstige Palestijnse staat. Dit zou nodig zijn om een duurzame vrede te bereiken. Volgens de diplomaten zou Israël de scheiding tussen Jeruzalem en de Westbank versterken en zo nog meer obstakels voor vrede creëren. Bovendien zou volgens hen de – getimede – bouwwoede in de nederzettingen “ongekend” zijn sinds het vredesoverleg acht maanden geleden begon, wat een politieke keuze zou betekenen.
Van Nierop had in haar artikel ook op de Palestijnse onwil moeten wijzen, want de Palestijnen blokkeren het proces al evenzeer. Dat bleek bij het bezoek van Abbas, op 17 maart 2014, aan president Obama in het Witte Huis. Obama probeerde daarbij tevergeefs om Abbas iets te laten bewegen in de richting van de Amerikaanse compromisvoorstellen. Op alle vier grote geschilpunten bleef Abbas die voorstellen afwijzen. Er zijn verschillen inzake de gebiedsverdeling in Jeruzalem en de Jordaanvallei. Nog wezenlijker echter, waren het afwijzen van de erkenning van Israël als Joodse staat en de niet-bereidheid om bij een vredesverdrag het conflict beëindigd te verklaren. Beide zaken zijn heel belangrijk voor werkelijke vrede.
Echter deze zaken lijken van ondergeschikt belang te zijn voor de Europese diplomaten. De EU kondigde al aan dat de partij, die verantwoordelijk is voor het mislukken, met sancties te maken zal krijgen. Naar aanleiding van wat de Europese diplomaten in het uitgelekte rapport beweren kan dat niet anders dan Israël worden. Het land krijgt dan te maken met nog meer eenzijdige sancties vanuit Europa terwijl de schuld van het mislukken op z’n minst de beide partijen kan worden aangerekend.
Externe bron:
http://likud.nl/2014/04/mislukte-vredesbesprekingen-het-hoe-en-waarom/