feb 042012
 

IMO Blog

De laatste dagen wordt er weer volop gespeculeerd over een Israelische aanval op Iran. Oorzaak zijn uitspraken van defensieminister Ehud Barak op de Herzliya conferentie, dat ‘later te laat is’ en dat ‘het ontstaan van een Iraans kernwapen meer bloed zal kosten dan wanneer we het vandaag stoppen.’ In de Washington Post verscheen eerder deze week een artikel waarin David Ignatius zei dat de Amerikaanse minister van defensie, Panetta, gelooft dat het ‘zeer waarschijnlijk’ is dat Israel het Iraanse atoomprogramma aanvalt binnen zes maanden, en waarschijnlijk al in april. Panetta wilde deze uitspraken bevestigen noch ontkennen. Verschillende VS regeringsfunctionarissen verklaarden echter dat de VS geen concrete aanwijzingen heeft dat Israel de beslissing heeft genomen om Iran aan te vallen. Wel heeft Israel zich de afgelopen tijd op verschillende scenario’s wat betreft een dergelijke aanval en eventuele Iraanse wraak acties voorbereid.

Volgens Ken Pollack, een voormalig CIA en Witte-Huis medewerker, is een aanval op korte termijn echter niet erg waarschijnlijk:

“If Israel has a good military option, they just take it, they don’t talk about it, they don’t give warnings,” said Pollack, director of the Saban Center for Middle East Policy at the Brookings Institution. “So the fact that they are talking about it, to me, is one tip-off that they don’t have a good military option.
“We should never rule out the possibility of an Israeli strike and the odds have probably increased in recent months as a result of a number of different factors. But … there are a lot of disincentives that have prevented Israel from launching a strike for 10 years,” Pollack said.

Israel heeft zijn aanvallen nooit eerder zo duidelijk van tevoren aangekondigd. Natuurlijk wil Israel niet met een Iraans kernwapen leven, en dat zegt men al jaren. Om de urgentie te benadrukken wordt daarbij de militaire optie niet uitgesloten, en onder andere Baraks verklaring is inderdaad explicieter dan voorheen. Maar als er werkelijk een beslissing zou zijn genomen en een aanval voorbereid, zou het niet verstandig zijn daar zo openlijk op te zinspelen.

Iran heeft Israels dreigement beantwoord met de verklaring dat Israel een kankergezwel is dat geëlimineerd moet worden, en dat men andere landen of bewegingen die tegen Israel strijden zal helpen. In de media, waaronder het NOS journaal, werd gesproken van wederzijdse dreigende taal, waarbij wordt gesuggereerd dat het wegvagen van een land identiek is aan het vernietigen van het atoomprogramma van een land dat jou wil vernietigen. Iran heeft Israel vaak en in vele variaties met vernietiging gedreigd. Men zou het zelf doen, of men zou ervoor zorgen dat het gebeurde, of men zou het met de wil en hulp van Allah doen, maar het zou gebeuren. Israel wacht liever niet af hoe precies de ayatollah’s en Achmadinejad deze woorden precies bedoelen en hoe letterlijk men ze had moeten nemen.

In het achtuur journaal van vrijdag vertelde correspondent Thomas Erdbrink dat een Israelische aanval slecht zou zijn voor de beweging die in Iran voor hervormingen strijdt, en het regime zou versterken. Hij benadrukte dat mensen wel verandering willen, maar geen Israelische aanval. Dat mag zo zijn, een Iraans kernwapen is ook niet perse goed voor de oppositie. Het zal het regime versterken en zal het moeilijker, zo niet onmogelijk maken voor oppositiegroepen om het regime met geweld omver te werpen. Ook de golfstaten zullen niet blij zijn met een Iraans kernwapen.

Volgens sommigen is het helemaal niet zeker dat Iran (nog) aan een kernwapen werkt, en ook Thomas Erdbrink betwijfelde dit openlijk en vergeleek de huidige situatie met Irak dat geen massavernietigingswapens bleek te hebben. Iran werkt mee aan de inspecties en alles wordt gecontroleerd, aldus Erdbrink. Dit terwijl zelfs het VN Atoomagentschap (IAEA) afgelopen november nog concludeerde dat er een reeks sterke aanwijzingen waren die wezen in de richting van het ontwikkelen van kernwapens. Bovendien is het erg onlogisch dat Iran zoveel kernenergie voor vreedzame doeleinden zou willen gebruiken, gezien de olie die er in de grond zit, en heeft men raketten ontwikkeld die speciaal bedoeld zijn om kernkoppen op te zetten. Ook heeft Iran een geschiedenis van list en bedrog:

A regime that has been found to lie about everything else — its leaders claimed there were no nuclear enrichment facilities, that there were no homosexuals in the country, that its women were the freest in the world, that the Holocaust never took place, and that its 2009 elections were transparent — is actually given the benefit of the doubt by the former president.

Afgelopen week nog werd VN inspecteurs de toegang geweigerd tot Parchin, een onderzoeks- en testlocatie voor conventionele wapens, en tot documenten en medewerkers hiervan. Bij een eerdere inspectie in 2005 werden geen nucleaire sporen waargenomen in Parchin, maar de inspectie richt zich vooral op typische kenmerken van explosieven testen ten behoeve van kernwapen ontwikkeling.

Erdbrink legde verder uit dat het voor Iran heel logisch is juist wel een kernwapen te willen hebben, juist vanwege de Israelische bedreigingen. En Israel heeft er wel 150, zo voegde hij eraan toe. Allemaal volgens Iran uiteraard. Hier liepen uitleg en propaganda echter duidelijk in elkaar over. Natuurlijk zegt Iran zich door Israel bedreigd te voelen, en dat klopt ook. Het is Israel menens dat het geen Iraans kernwapen wil, en er is een reële (al denk ik niet al te grote) kans dat het land aanvalt wanneer het geen andere mogelijkheid ziet het Iraanse kernwapen te stoppen. Maar Erdbrink draait oorzaak en gevolg om. Israel bedreigt Iran sinds het aan een kernwapen werkt en tegelijkertijd dreigende taal uit naar Israel toe. Het bedreigt niet de bevolking maar het regime, dat in tegenstelling tot wat Erdbrink beweert natuurlijk enorm zou worden verzwakt en op zijn nummer zou staan na een geslaagde Israelische aanval. Maar heeft Iran dan niet evenveel recht op een kernwapen als Israel? Nee. Niemand zou er eigenlijk een moeten hebben, maar voor een land als Israel is het een essentiële afschrikking tegen haar vele vijanden. In handen van een land dat andere landen van de aardbodem wil vegen, de Holocaust ontkent en er niet voor terugdeinst haar eigen bevolking af te maken wanneer die iets te kritisch is, is zo’n wapen een regelrechte ramp. Niet alleen voor Israel overigens, maar voor de regio en ook voor het Westen.

Ratna Pelle

Share