Het is waar, de media springen er bovenop wanneer het Israel betreft en de daders orthodoxe Joden zijn, terwijl men vaak een stuk terughoudener is wat betreft moslims, want die worden al zo gestigmatiseerd. Dat dat voor orthodoxe Joden minstens evenzeer geldt doet blijkbaar niet ter zake. De religieuze dwang en intolerantie in Israel roept bij mij echter ook meer verontwaardiging op dan wanneer hetzelfde in Iran zou gebeuren, waar ik niet veel anders verwacht. Israel is democratisch, westers, vrij, daar mogen de baardmannen de macht niet krijgen. In Iran hebben ze die al lang. Het Afghaanse meisje roept bij mij wel walging op, en een gevoel van machteloosheid, want alle westerse bemoeienis en strijd tegen de Taliban hebben dit soort praktijken dus niet kunnen tegenhouden. Je leest en hoort overigens wel vaker over de benarde positie van vrouwen in Afganistan, en de vraag is telkens weer wat je daar als Westers land aan moet of kunt doen. Niet veel, zeggen velen dan, een land met dergelijke middeleeuwse praktijken verander je niet van buitenaf. Bij Israel is de teneur anders: ‘zie je wel, ze zijn toch niet beter dan de Arabieren ook al beweren ze altijd van wel, ook in ‘democratisch’ Israel zijn de baardmannen aan de macht. En dan maar klagen over Hamas.’ Wat betreft Israel krijgt alles direct een ideologische lading en wordt tegen Israel gebruikt. De vraag is niet hoe zoiets kan en wat ertegen gedaan kan worden.
Dit geldt ook voor de demonstratie waarbij de ultra orthodoxen met Jodensterren op liepen. Walgelijk, maar Hajo Meyer, voorzitter van Een Ander Joods Geluid, vergelijkt Israel ook met de nazi’s en Thomas von der Dunk doet dat ook. En in Trouw werd onlangs de holocaust er weer eens met de haren bijgesleept in een suggestief artikel over de Israelische prenatale zorg. Men wil perfecte babies want het uitverkoren volk moet perfect zijn, aldus het artikel, en dit werd vervolgens aan de holocaust gekoppeld. Die vergelijkingen zijn allemaal even walgelijk en goedkoop, bedoeld om sentimenten op te roepen en een simpel goed-fout en dader-slachtoffer beeld te schetsen. Jammer dat onze media wel veel aandacht hebben voor het misbruik van de holocaust door ultra orthodoxe Joden maar er zelf ondertussen op een iets subtielere manier ook aan meedoen.
RP
—————
Afshin Ellian in Elsevier, 4-1-2012: Aandacht voor Israëlisch meisje is hypocriet