aug 152013
 

UNRWA-school

= IMO Blog =

‘Peace starts here’, aldus de slogan van de UNRWA zomerkampen die in diverse vluchtelingenkampen in Gaza en op de Westoever worden gehouden voor Palestijnse kinderen. Deze zomerkampen worden gefinancierd door o.a. de VS, Canada, de EU, het Verenigd Koninkrijk en Noorwegen. Zonder deze financiële steun zouden de kampen niet kunnen worden gehouden. De intentie van deze steun is naar ik aanneem om de kinderen uit de vluchtelingenkampen, die het vaak al best moeilijk hebben, een paar mooie zomerweken te geven met plezier en spelletjes, en dat met een educatief tintje. De praktijk is helaas geheel anders.

Een cameraploeg nam er een kijkje en sprak met de kinderen en onderwijzers om een beter beeld te krijgen van wat er gebeurt en wordt onderwezen op de zomerkampen. Het beeld dat daaruit komt is ontluisterend (dit zou nou een perfect item zijn voor een onderzoeksjournalistiek kwaliteitsprogramma zoals Zembla of Tegenlicht of Reporter, maar daar zullen we nog lang op kunnen wachten).

Terugkeer

De onderwijzers vertellen dat de Nakba en het zogenaamde recht op terugkeer een centrale plaats innemen op de kampen. Ze leren de kinderen waar ze ‘eigenlijk’ vandaan komen (d.w.z. de nu Israelische plaatsen waar hun grootouders vandaan kwamen). De cameraploeg is er ook bij wanneer de docenten de kinderen vertellen dat ze heel Palestina met geweld moeten terugpakken, dat de Joden ze allemaal hebben verdreven en vermoord, dat ze sterk moeten zijn en dan zullen overwinnen, dat het hele land van de rivier tot de zee hun toebehoort. Ze laten de kinderen eindeloos de Israelische steden opdreunen waar hun grootouders vandaan komen en dat ze daar naartoe terug willen, ze laten de kinderen scanderen dat Palestina een Arabisch land is van de rivier tot de zee en dat men Haifa en Akko zal bevrijden. Alles lijkt in het teken te staan van de Terugkeer en de Bevrijding van de Israelische steden en dorpen waaruit de grootouders kwamen. Op vliegers worden de namen van deze plaatsen geschreven, sportteams krijgen de namen van deze plaatsen, en de kinderen moeten steeds weer expliciet aangeven of nazeggen dat men met geweld zal overwinnen.

Een docent vertelt de kinderen: ‘We zullen terugkeren naar onze dorpen met kracht en eer. Met Gods hulp en onze kracht zullen we oorlog voeren, met educatie en jihad zullen we terugkeren’. Een andere docente vertelt de kinderen hoe mooi de zee was en hoe fantastisch het leven van hun voorouders aan het water, waar men alles had en de hele dag lekker aan het strand kon barbecueën en zeilen, totdat de Joden kwamen om ze te verdrijven en vermoorden. De kinderen wordt gevraagd wat ze van de Joden vinden en een meisje antwoordt: ‘Ik zal de Joden verslaan. Ze zijn een bende ongelovigen en christenen en ze haten ons.’ In liedjes bezingen de kinderen de heldendaden van de martelaren en hoe ze zullen overwinnen. Kinderen vertellen ook dat ze hun belofte niet zullen vergeten om het land met geweld terug te nemen en dat de zomerkampen hun leren dat ze Palestina moeten bevrijden en vastbesloten moeten zijn om terug te keren.

In een ander filmpje krijgen we een inkijkje in wat er op UNRWA scholen wordt geleerd. Zo’n 500.000 kinderen krijgen les op deze scholen. De scholen in de Palestijnse gebieden gebruiken lesmateriaal dat door de Palestijnse Autoriteit is vervaardigd. Een les begint als volgt. Docent schreeuwt: ‘Glorie aan een bevrijd en Arabisch Palestina!’ Kinderen scanderen dit na. Docent: ‘Glorie en eeuwig leven voor de martelaren en de rechtvaardigen!’ Kinderen scanderen het na. Beide zinnen worden nog eens herhaald. Docent: ‘We zullen Jeruzalem bevrijden!’ Kinderen scanderen het na, met hun armen en vuisten zwaaiend.

Daarna vertelt een docent dat men het recht en de verantwoordelijkheid heeft om de dorpen terug te nemen waaruit men is verdreven en dat het recht op terugkeer centraal staat in het curriculum. Een leerling vertelt: ‘Ze leren ons dat Jaffa ons land is en verboden om op te geven’. Een leerling vertelt dat ‘Joden onze vijanden zijn, die we allemaal moeten doden’. Op de vraag wat het recht op terugkeer betekent, antwoordt een kind: ‘Stenen gooien naar de Joden en ze afslachten’. En een ander: ‘We zullen de Joden doden’. Een onderzoeker van de schoolboeken van de UNRWA legt tot slot uit dat het curriculum is gemaakt voor oorlog en strijd. Men leert hierin dat men geen vrede moet sluiten, de ander niet moet erkennen, Israel wordt gedemoniseerd en opgeroepen tot de gewapende strijd. In het filmpje worden daar nog meer voorbeelden van gegeven, maar dit lijkt me voor nu duidelijk genoeg.

Propaganda

‘Zionistische propaganda’, zeggen de Meulenbelts, Hamburgers en hun adepten natuurlijk, en inderdaad, ik zal jullie de moeite besparen, beide filmpjes zijn afkomstig van het Nahum Bedein Centre for Near East Policy Research, een pro-Israel organisatie. Ik daag jullie echter uit de filmpjes te bekijken, te checken of de vertalingen kloppen en aan te geven waar beelden zijn vervalst of waarom anders de hier weergegeven inhoud niet met de werkelijkheid overeen zou komen.

De filmpjes laten haarscherp zien waarom er nog geen vrede is en voorlopig niet zal komen: Palestijnse kinderen worden geïndoctrineerd en geïnjecteerd met haat voor de Joden. Het doet denken aan de Sovjet propaganda tegen het Westen, of actueler de propaganda in Noord-Korea tegen het Westen. Ze worden gedrild en volgepompt met haat. De docenten geven openlijk toe dat het doel niet is ze een reëel beeld te geven van de situatie en de geschiedenis van het land, maar dat ze moeten leren dat de plaatsen waar hun voorouders vandaan komen van hen zijn en ze de plicht hebben die te bevrijden. De kinderen worden niet klaargestoomd voor het opbouwen van hun land, maar om te vechten tegen Israel. De docenten vertellen de kinderen ook dat deze bevrijding mogelijk en reëel is, dat het hun enige toekomst is, in de kampen is geen toekomst en elders ook niet.

Ik zou willen dat ook maar een sympathisant van de Palestijnen eens naar een van de filmpjes kijkt en zich oprecht voorstelt hoe dit uitwerkt op het conflict. Israel gaat natuurlijk geen vijf miljoen nakomelingen van de vluchtelingen toelaten, en ook geen 1 miljoen, of zelfs 500.000, en al helemaal niet als die mensen stuk voor stuk zijn volgepompt met Jodenhaat. Het zijn deze mensen die een oplossing in de weg staan, die ervan overtuigd zijn, door jarenlange indoctrinatie, dat geweld tegen Israel de enige weg is, dat men niks toe mag geven en uiteindelijk wel zal overwinnen, inshallah. Iedereen die niet voor totale oorlog is, die de mensen aan beide kanten beter gunt, zou zich hier zorgen over moeten maken en zou moeten inzien dat dit minstens evenzeer een probleem is als Israelische extremisten (een kleine minderheid, maar wel eentje die soms flink roet in het eten kan gooien).

Niet verwonderlijk, hebben de scholen al tientallen zelfmoordterroristen afgeleverd die een veelvoud aan slachtoffers maakten. Voormalig Hamas leider Ahmed Yassin gaf er les, naast o.a. een kopstuk uit de Islamitische Jihad. Yassin leerde de kinderen dat ‘de weg naar Palestina door het bloed van onze martelaren loopt’.

UNRWA

Het zogenaamde recht op terugkeer is een van de grootste obstakels voor een oplossing van het conflict. Het druist in tegen een tweestatenoplossing en de idee van twee staten voor twee volken. Het is duidelijk dat men niet wil terugkeren naar Israel, maar het land wil bevrijden en de Joden verdrijven. Geen enkele geïnterviewde of gefilmde docent of leerling pretendeert dat er nog ruimte is voor een Israel, voor de Joden, in het land. Palestina moet weer Arabisch worden. En daarmee wordt, zo zegt men heel expliciet, het hele gebied tussen de Jordaan en de zee bedoeld. Waarom leert de UNRWA de leerlingen dit? Waarom heeft men docenten in dienst die dit leren? Waarschijnlijk omdat dit de overheersende visie is onder Palestijnen en men vooral Palestijnen in dienst heeft. Palestijnen die op hun beurt ook weer zijn geïndoctrineerd op school en in de moskee. Een ‘gezonde’ portie wantrouwen en animositeit tegenover Israel kan natuurlijk verklaard worden uit de realiteit van het conflict, maar de extreme haat die ik in deze filmpjes, en in talloze preken, kinderprogramma’s op PA en Al Aqsa TV etc. etc. tegenkwam gaat veel verder dan dat.

Waarom geeft het Westen UNRWA geld hiervoor, en vooral, waarom eist men niet dat de scholen stoppen met deze waanzin en de kinderen leren rekenen, schrijven, en andere nuttige zaken? Krijgen kinderen in kampen van de UNHCR een dergelijke haat bijgebracht tegen de landen waaruit men is gevlucht? Leren de Tibetanen dat je alle Chinezen moet doden? De Koerden dat alle Turken verdoemd zijn en dood moeten en heel Turkije bevrijd? Volgens mij is de Palestijnse haat tegenover Israel vrij uniek in hevigheid.

De enige reden die ik kan bedenken dat dit nog niet is aangepakt is dat zodra politici, diplomaten en VN leden het woord ‘Palestina’ horen en er een negatief verhaal bij wordt verteld er een waasje voor hun ogen komt, ze bedwelmd raken om even later op te schrikken en zich niks meer te herinneren van het voorgaande. En dus kunnen er tientallen filmpjes verschijnen, kunnen religieuze Palestijnse leiders in honderden toespraken en donderpreken Hitler prijzen en de Joden doodwensen, en kunnen leiders als Abbas en Erekat eindeloos voor eigen volk herhalen dat men Israel nooit zal erkennen, dat er geen twee staten voor twee volken komen, dat men het recht heeft op gewapend verzet en dat men geen duimbreed toe zal geven.

Het maakt niet uit wat men zegt, wat de Palestijnse media zeggen, wat op Palestijnse scholen wordt onderwezen, de politici en diplomaten en leiders uit het Westen blijven zeggen dat de ‘gematigde leider Abbas voor vrede en een Palestijnse staat naast een veilig Israel is’. En de kranten en andere media blijven dat herhalen, en wijzen maar weer eens op de nederzettingen en de nieuwe woningen die Israel heeft aangekondigd. Het is alsof we allemaal blijven roepen dat de Keizer keurig netjes is aangekleed, maar het vieze jasje van zijn vrouw, dat kan echt niet.

Ratna Pelle

 

Share