Trouw heeft weer een nieuw onrecht ontdekt jegens de Palestijnen. In een artikel door Jeroen den Blijker, op 12 juni in de papieren editie geplaatst, vertelt een half-Palestijnse student in Nederland hoe hij zijn schooldiploma kreeg. Terwijl de andere scholieren verheugd waren, keek hij sipjes naar zijn diploma, waarop als geboorteplaats ‘Jeruzalem, Israel’ stond vermeld.
Dat voelt alsof jou je identiteit en achtergrond wordt ontzegd, zegt De Bruijne, inmiddels rechtenstudent in Utrecht. “Het is grievend, ook omdat juist Israël als geboorteland wordt ingevuld. Dat doet geen recht aan de historische feiten en de huidige situatie.”
De school was snel bereid dit aan te passen zodat De Bruijne niet langer tegen dat vervelende woord achter zijn geboorteplaats hoeft aan te kijken als hij zijn diploma bewondert, maar dat lukte niet overal. Daarom heeft hij een advocaat in de arm genomen, Liesbeth Zegveld, bekend van diverse pro-Palestijnse acties, en krijgt verder steun van de Palestijnse propagandasite Palestine Link. De boosdoener is de Gemeentelijke Basisadministratie (GBA), aldus het artikel, ‘de bron voor vrijwel alle belangrijke instanties als nutsbedrijven, de fiscus, Justitie, het Centraal Bureau Rijvaardigheid, maar ook verzekeraars en banken.’
Het artikel ademt een pro-Palestijnse sfeer en zou niet hebben misstaan op de website van Stop de Bezetting. Er wordt geen wederhoor toegepast of uitleg gevraagd bij de GBA of iemand van Israelische zijde. Er wordt geen enkele kanttekening geplaatst bij het wel erg eenzijdige verhaal van De Bruijne en Zegveld. Terwijl er zeker het nodige is af te dingen op de bewering dat Oost Jeruzalem bezet Palestijns gebied is en als zodanig op officiële documenten moet worden vermeld. Onder Oost Jeruzalem valt het deel van de stad dat in 1949 door Jordanië werd veroverd en geannexeerd, en in 1967 door Israel. Hier liggen de belangrijkste Joodse heilige plaatsen, de eeuwenoude Joodse wijk en begraafplaats, de Hebreeuwse Universiteit en het Hadassah ziekenhuis. Na de verovering door Jordanië allemaal voor Joden verboden gebied (de universiteit en het ziekenhuis lagen in een enclave die continu werd bedreigd), ondanks de afspraken over vrije toegang. Jordanië vernielde tientallen synagoges en gebruikte grafstenen van de begraafplaats om wegen te plaveien. Het is dan ook wel begrijpelijk dat Israel de soevereiniteit over dit deel van de stad niet graag overdraagt aan de Palestijnen, al heeft men in het verleden wel met plannen ingestemd die Oost Jeruzalem zouden verdelen.
Belangrijker nog dan deze geschiedenis, is het feit dat het nu Israelisch grondgebied is want door Israel geannexeerd. Arabieren in Oost Jeruzalem hebben Israelische papieren, betalen in Israel belasting en hebben recht op Israelische voorzieningen (vandaar dat een grote meerderheid in enquêtes steeds aangeeft inwoner van Israel te willen blijven). Ze mogen alleen niet voor de Knesset stemmen, dit omdat zij zelf indertijd massaal het hun aangeboden Israelische staatsburgerschap weigerden. De GBA geeft er blijkbaar de voorkeur aan een bestaand land, dat daadwerkelijk soeverein is in Jeruzalem, te vermelden als geboorteplaats boven een fictief land dat nog gesticht moet worden en waar de meeste Arabische inwoners van Jeruzalem zelf blijkbaar niet al teveel vertrouwen in hebben.
Volgens minister Spies van binnenlandse zaken erkent Nederland Palestina niet als land, en het BPR legde Tjalling Tjalsma desgevraagd uit dat er voor Palestina dan ook geen aparte landcode is en het daarom niet als land van herkomst kan worden geregistreerd. Daarvoor zou het eerst een internationaal erkende soevereine staat moeten zijn. De Bruijne en andere pro-Palestijnen vinden natuurlijk dat Palestina onmiddellijk internationaal erkend zou moeten worden, zonder vrede met Israel, zonder zelf Israel te erkennen, zonder fatsoenlijk bestuur en zonder op eigen benen te kunnen staan. Helaas zijn veel mensen en landen dat met hen eens, gezien de steun voor erkenning van ‘Palestina’ in de VN. Nederland was daar gelukkig niet bij, en stelde terecht dat een oplossing alleen via onderhandelingen met Israel bereikt kan worden. Totdat het zover is (en het zijn de Palestijnen die steeds weglopen van de onderhandelingstafel of voorwaarden vooraf stellen waaraan Israel niet kan of wil voldoen) zal De Bruijne het waarschijnlijk moeten doen met dat vervelende Israel op zijn papieren.
Ratna Pelle
(Bron foto)