Israël-Palestina Info wordt gemaakt door enkele Nederlandse vrijwilligers, die geïnteresseerd zijn in en zich betrokken voelen bij het Israëlisch-Palestijnse conflict. We zijn niet religieus en zelf ook niet afkomstig uit het Midden-Oosten. Onze website is geheel onafhankelijk en we krijgen door niemand hiervoor betaald.
Doel van deze website is informatie te bieden over de achtergronden van het slepende conflict tussen Israël en de Palestijnen en Arabische landen, mythes en misvattingen over het conflict te ontzenuwen, alsmede een gids te bieden naar andere informatie op het internet die in meerdere of mindere mate betrouwbaar is. Daarnaast plaatsen we opinies van derden en van onszelf over het conflict en over actuele ontwikkelingen en discussies.
Wij willen een tegenwicht bieden aan de eenzijdigheid die berichtgeving en standpunten over het conflict vaak kleuren. Op het internet en in de media is er weliswaar veel informatie over te vinden, maar er zijn nauwelijks neutrale of objectieve websites in het Nederlands. De meeste sites nemen het hartstochtelijk op voor één van beide partijen, waarbij de waarheid nogal eens vertekend wordt en van beide volken een karikatuur wordt gemaakt:
De Israëli’s worden regelmatig afgeschilderd als wrede, racistische bezetters, die een zo groot mogelijk gebied willen annexeren, aan etnische zuiveringen doen en een Apartheidsbeleid voeren; ze zouden arrogant zijn, zich verheven voelen boven het internationaal recht en alle kritiek afdoen als antisemitisme. Zij worden ook afgeschilderd als getraumatiseerde slachtoffers van millennia van vervolging, culminerend in de Holocaust, die zich nu verschansen achter torenhoge muren in een modern Joods getto, en anderen aandoen wat henzelf werd aangedaan.
De Palestijnen worden vaak beschouwd als zielige, weerloze slachtoffers van onteigening en verdrijving, die de prijs voor de Holocaust moeten betalen, en uit wanhoop hun laatste middel tot verzet in het geweld zoeken; ze worden anderzijds gezien als achterlijke godsdienstfanaten met een doodscultus, die zichzelf opblazen voor 72 maagden en het martelaarschap; ze zouden er allerlei middeleeuwse ideeën op nahouden en niet in staat zijn ook maar iets productiefs voort te brengen.
De realiteit is dat beiden zowel slachtoffer als dader zijn, soms wreed, soms humaan, en beiden tonen zich vaak uitermate ongevoelig voor het lijden aan de andere kant. Dit geldt voor Arabieren en hun sympathisanten die Israël met de Nazi’s vergelijken en de Holocaust ontkennen of Joods nationalisme als een vorm van racisme bestempelen, en voor Israëli’s en hun sympathisanten die alle ellende van de Palestijnen, van het vluchtelingenprobleem tot de bezetting, enkel als hun eigen schuld afdoen.
Tot in de jaren ’80 stonden de Nederlandse media en publieke opinie bijna unaniem achter Israël en lag kritiek op het Israëlische beleid erg gevoelig. Met name de eerste Libanon Oorlog, het nederzettingenbeleid en de Eerste Intifada brachten daar verandering in, en leidden tot toenemende openlijke kritiek op Israël en sympathie voor de Palestijnse zaak. Tijdens het Oslo vredesproces in de jaren ’90 leefde wijd verbreid de hoop dat het langdurige conflict eindelijk opgelost zou worden, net zoals de Apartheid in Zuid-Afrika en het conflict in Noord-Ierland. Sinds het vastlopen van het vredesproces wijzen vooral vredes- en ontwikkelingsorganisaties en linkse groeperingen en politieke partijen in het Westen naar Israël als de verantwoordelijke, en zetten een steeds eenzijdiger beeld neer van het conflict, waarin in toenemende mate het bestaansrecht van Israël als Joodse staat in twijfel wordt getrokken, het Zionisme als racistisch wordt bestempeld, en wordt opgeroepen tot een boycot van het land; geluiden die voorheen met name van Arabieren en rechtse antisemieten te horen waren. Deze eenzijdige beeldvorming kleurt ook de berichtgeving in de Nederlandse media. Onze website wil hier mede een tegenwicht aan bieden.
Vanuit onze idealen streven we naar rechtvaardigheid en vrede. In dit conflict leidt wat de één rechtvaardig vindt echter vaak tot onrecht voor de ander. Zo gaat het recht van de Palestijnse vluchtelingen op terugkeer ten koste van het recht op zelfbeschikking van de Joden, en leidt het recht van de Joden zich in geheel ‘Eretz Israel’ te vestigen, tot fragmentering van een toekomstige Palestijnse staat. Een in de ogen van beide partijen geheel rechtvaardige vrede is dan ook onmogelijk, en velen die zeggen een ‘rechtvaardige vrede’ na te streven, bedoelen vaak dat één van beide partijen maar van zijn rechten moet afzien. Volgens ons is een twee-staten oplossing, dat wil zeggen zelfbeschikking voor Joden èn Palestijnen, de enige oplossing voor het conflict.
Wij zoeken samenwerking met personen en organisaties die onze visie delen, dat het Zionisme een legitieme beweging is maar de Palestijnen eveneens recht hebben op zelfbeschikking, en dialoog en deling van het land de enige uitweg is uit het conflict. We werden daarbij onder meer geïnspireerd door de vrijwilligers* van MidEast Web for Coexistence en Zionism and Israel Information Center.
Mocht u feitelijke onjuistheden of belangrijke omissies in onze artikelen constateren, dan ontvangen wij daarover graag bericht.
Spreekt de opzet en inhoud van deze website u aan? We zoeken vrijwilligers om hem te helpen onderhouden en verder uit te bouwen! Neem contact met ons op via E-mail