Artikel NRC over Palestijnse hongerstakers onvolledig

Context hongerstaking en reden veroordeling van Bargouti niet genoemd

– Door Tjalling –

Vorige week zijn ruim 1000 Palestijnse gevangen in hongerstaking gegaan, daartoe opgeroepen door PLO-leider Marwan Bargouti. De oproep kwam op wat activisten “De Dag van de Palestijnse Gevangenen” noemen.

Op afgelopen 16 april publiceerde de New York Times een opiniestuk van diezelfde Bargouti. Het lag voor de hand dat Bargouti in het opinieartikel in de NYT weinig goeds had te vertellen over zijn jarenlange ervaring als veroordeelde in een Israëlische gevangenis. Hij zou naar zijn eigen zeggen zelfs zijn gemarteld toen hij nog maar nauwelijks 18 jaar was: “I was barely 18 when an Israeli interrogator forced me to spread my legs while I stood naked in the interrogation room, before hitting my genitals.”

Of deze mishandeling in 1977 daadwerkelijk heeft plaatsgevonden is nog maar de vraag. Israël zou volgens hem een ‘onmenselijk systeem van koloniale en militaire bezetting hebben, die de geest van de Palestijnse gevangenen zou breken door lijden op hun lichaam’. Terwijl Bargouti verhaalt over onmenselijke omstandigheden in Israëlische gevangenissen, heeft hij zelf daar kunnen studeren en diploma’s behalen, en kan hij zelfs vanuit de gevangenis opiniestukken naar kranten schrijven.

De reden van Bargouti’s veroordeling stond oorspronkelijk niet in – of onder – het stuk in de NYT. Hij is namelijk tijdens een rechtszaak in Israël veroordeeld voor het beramen van moord op vier burgers en een Griekse monnik. Na vele protesten tegen het achterwege laten van die reden kwam de NYT echter al de volgende dag (dus 17 april) met een toevoeging aan het stuk van Bargouti: “This article explained the writer’s prison sentence but neglected to provide sufficient context by stating the offenses of which he was convicted. They were five counts of murder and membership in a terrorist organization. Mr. Barghouti declined to offer a defense at his trial and refused to recognize the Israeli court’s jurisdiction and legitimacy.”

Ook in enkele Nederlandse media was er aandacht voor de Palestijnse hongerstaking, zoals bijv. in de NRC. Daarin verscheen op 18 (!) april een onvolledig artikel van Derk Walters over de hongerstaking. Om te beginnen al had Walters de correctie in de NYT nog kunnen meenemen in zijn artikel, maar ook hij noemt niet de echte reden van Bargouti’s veroordeling. Bargouti zou vastzitten wegens ‘zijn leidende rol tijdens de twee intifada’s’. Met zo’n kwalificatie wordt Bargouti neergezet als een ‘vrijheidsstrijder’ en ‘politiek gevangene’ i.p.v. iemand die om gegronde reden vastzit.

Bedenkelijk is ook het weglaten – of niet noemen – van meer ter zake doende informatie, zoals de machtstrijd die er nog altijd is tussen ‘kandidaat opvolgers’ van Abbas, waarvan Bargouti er één is. De oproep tot hongerstaking moet namelijk worden gezien binnen de context van deze machtstrijd. die Bargouti nu voert vanuit zijn gevangenschap. De oproep tot hongerstaking lijkt dan ook niet meer dan een voorwendsel waarachter het werkelijke streven van Bargouti schuilgaat, namelijk het uitdagen van zijn tegenstanders in Ramallah en Jeruzalem.

En dan zijn er nog de andere Palestijnse gevangenen die in hongerstaking zijn gegaan. Velen daarvan zijn veroordeeld omdat zij met voorbedachten rade ware terreurdaden tegen onschuldige mensen hebben gepleegd. Ook daaraan ging Walters, en hij is jammer genoeg niet de enige auteur die dat doet, voorbij.