okt 252013
 

– Mediawerkgroep Israel, nieuwsbrief juli-oktober 2013 / 4 –      

Joodse kolonisten in vernielde minaret bij JeninIn Trouw werd op 17 augustus een interview gepubliceerd tussen Monique van Hoogstraten en Diana Buttu, voormalig lid van het onderhandelingsteam van de PLO. Buttu kon dankzij de meegaande houding van Van Hoogstraten haar eenzijdig pro-Palestijns geloof uitgebreid ventileren zodat dit hele interview enkel en alleen in het teken van het Palestijnse verlanglijstje stond.

Volgens Buttu zou een Palestijnse staat een gepasseerd station zijn. Ze gelooft heilig in één staat, waarin Joden en Palestijnen in vrijheid kunnen leven. Maar een gemeenschappelijke staat voor Joden en Palestijnen zit er voorlopig niet in. Zowel Joden als Palestijnen zullen daarin niet veilig zijn, omdat zij elkaars dominantie in de nieuwe staat zullen blijven bestrijden. Van Hoogstraten had hierover kritische vragen moeten stellen. Tijdens het interview bleek duidelijk Buttu’s uitgesproken visie op de toekomst. Dat blijkt o.a. uit deze uitspraak: “Ik geloof zeer sterk in één staat. Alles wijst erop dat er nooit een volledig vrij Palestina zal zijn. Israël zal altijd de grenzen en het luchtruim willen controleren. De tweestatenoplossing was trouwens al dood toen Israël begon met het bouwen van de eerste nederzetting”. Buttu beschuldigt Israël bovendien van discriminatie. Dit voert ze tot in het extreme door, wat blijkt uit de volgende uitsprak van haar: “Ik krijg al mijn rekeningen in het Hebreeuws, terwijl Arabisch óók een officiële taal is. Dit is erger dan tweederangsburger zijn, we worden behandeld alsof we hier niet horen”.   Een vergelijking uit eigen land om daarmee duidelijk te maken hoe extreem Buttu’s visie is. In de Nederlandse provincie Friesland zijn Fries en Nederlands principieel gelijkwaardige bestuurstalen. De inwoners van deze provincie krijgen hun rekeningen echter niet in de Friese taal toegestuurd. Friezen die hierover zouden klagen worden niet serieus genomen.

Buttu is ook inconsequent: terwijl ze Israël kwalijk neemt geen echte onafhankelijke Palestijnse staat te willen toestaan, negeert ze helemaal het Joodse recht op zelfbeschikking. Een gedeelde staat betekent namelijk het einde daarvan. Bovendien is Israël steeds bereid gebleken om compromissen te sluiten. Buttu ziet dat uiteraard anders, ze vindt Israël onoprecht, gelooft niet dat het echt voor een tweestatenoplossing is.

Van Hoogstraten komt aan het eind van het interview met een overzicht van twintig jaar onderhandelen. Juister was geweest om Buttu direct hiermee te confronteren. Het was boeiender en ook evenwichtiger geweest als Van Hoogstraten Buttu’s ideeën meer had uitgedaagd.

Naar aanleiding van het vraaggesprek tussen van Hoogstraten en Buttu zou het volgende en fictieve(!) voorbeeld – contrasterend- kunnen aantonen hoezeer de berichtgeving en publieke opinie inmiddels al zijn opgeschoven ten gunste van de Palestijnen. Stel dat een medewerker van Trouw bijvoorbeeld een overtuigde kolonist op de Westbank zou interviewen, die daarbij ook alle ruimte kreeg om zijn dromen en idealen aan bod laten komen. De titel van zo’n interview had dan kunnen zijn: “Israël achter de wapenstilstandslijn van 1949 is een gepasseerd station”. Het zou choquerend overkomen in Nederland.

Share