feb 212013
 

Door: Wouter.

EthiopianJewsarriveinIsrael_MosheShaiIn 2008 had een leidster van een kinderdagverblijf in Israel te horen gekregen dat de Ethiopische vrouwen in haar wijk standaard de prikpil Depo-Provera voorgeschreven krijgen. Ze had zich erover verbaasd dat er nauwelijks nieuwe kinderen bij haar werden aangemeld. Gezondheidsminister Ben Yezri verklaarde toen dat het om een culturele voorkeur van de vrouwen zelf ging.

Een studie uit december 2009 toonde aan dat 57% van de vrouwen die Depo-Provera gebruikten in Israel van Ethiopische afkomst waren (een klein minderheid in Israel, minder dan 2% van de bevolking). De laatste jaren was het gebruik hiervan verdrievoudigd. Het betrof 57% van de 5.000 vrouwen die in 2008 het middel verstrekt kregen van 1 grote zorgleverancier.

In december 2012 verscheen een reportage op de Israelische tv, waarin verschillende Ethiopische vrouwen verklaarden dat ze niet wisten dat de injecties die ze kregen een voorbehoedmiddel waren, of dat ze onder druk waren gezet om deze te nemen, omdat ze anders niet naar Israel had mogen emigreren. Bij navraag ontkenden de betroffen instanties dat er ooit zulke druk was uitgeoefend, maar van een routinematig voorschrijven ervan voor Ethiopische vrouwen leek wel sprake te zijn. In januari 2013 berichtte de Ha’aretz dat het ministerie van gezondheid een richtlijn had uitgevaardigd dat de prikpil niet meer mocht worden toegediend als onduidelijk was of de vrouwen de risico’s op bijwerkingen begrepen. Dit bericht werd door de internationale media opgepikt en wijd verspreid, vaak met suggestieve opmerkingen over al dan niet vermeend Israelisch racisme.

Depo-Provera is een gangbaar voorbehoedmiddel, ook in het westen, maar vaak wordt terughoudendheid aangeraden vanwege de mogelijke bijwerkingen en onbekendheid van lange-termijn effecten.

Op het platteland in Ethiopië gebruikte in 2000 maar zo’n 5% en in 2005 zo’n 10% van de vruchtbare vrouwen een modern voorbehoedmiddel.

Jonathan Cook, een Britse journalist in Nazareth die graag de Israelische staat afkraakt, beweerde in januari 2010 (op gezag van de WHO) dat driekwart van de vrouwen in Ethiopië de pil verkiezen boven de prikpil (en Ben Yezri dus had gelogen). Een artikel over voorbehoedmiddelen in Ethiopië uit januari 2012 zegt echter dat prikpillen bij verre het populairste voorbehoedmiddel zijn in Ethiopië. Ook een rapport uit 2010 spreekt Cook tegen:

The injectable is used by roughly 21% of women who wish to avoid pregnancy and accounts for nearly three-quarters (72%) of all modern method use. The pill and the condom are the next most common modern methods in Ethiopia, used by 6% and fewer than 1% of women who want to avoid pregnancy, respectively.

In de afgelopen 10 jaar zou het geboortecijfer bij Ethiopische vrouwen in Israel gehalveerd zijn. Hoe hoog of laag dat geboortecijfer dan was of is, vind je niet terug in de berichtgeving, want niemand lijkt zich de moeite te nemen dat na te vragen of uit te zoeken. Maar de meeste Ethiopiërs wonen al meer dan 15 jaar in Israel, terwijl de berichten beweren dat het toedienen van de prikpillen al voor hun immigratie begon.

In de jaren ’80 immigreerden volgens Wikipedia 17.000 Ethiopiërs naar Israel, in de jaren ’90 bijna 40.000 en in de jaren ’00 zo’n 20.000-30.000. In totaal zou het inmiddels om 90.000 Ethiopische Joden gaan. Volgens het artikel van Cook zouden er zo’n 120.000 Ethiopiërs in Israel wonen (begin 2010); als die cijfers corresponderen en er is niemand gestorven zijn er dus minstens 30.000 kinderen geboren binnen deze gemeenschap.

In de jaren ’80 en ’90 ging het vooral om de Bèta Israel, een bevolkingsgroep die een vorm van het Joodse geloof aanhing, en zou afstammen van de oude Israëlieten. Tegenwoordig worden nog vooral immigranten toegelaten die van de Bèta Israel zouden afstammen maar in het verleden door missionarissen tot het christendom waren bekeerd, de zogenoemde Falash Mura. Hierover is veel discussie in Israel, en zij worden niet toegelaten onder de Wet op de Terugkeer maar na bekering tot het orthodoxe Jodendom, of soms op humanitaire gronden. Ook zijn er quoteringen voor vastgesteld. Er zijn namelijk wel twijfels in hoeverre het om economische vluchtelingen gaat die gewoon een beter leven zoeken in een westers land.

 

Share