Anja Meulenbelt toont zich op haar weblog verheugd dat Nu.nl weer eens aandacht besteedt aan de nederzettingen. Het gaat om een bericht naar aanleiding van een rapport van Oxfam, dat totaal kritiekloos wordt aangehaald. ‘Feitelijk’ noemt Anja het bericht, zoals alles wat Israel in een negatief daglicht stelt ‘feitelijk’ is, van de vergiftiging van Arafat tot de vredeswil van Hamas en de Israelische genocide op de Palestijnen (vandaar dat er steeds meer bijkomen; zo werkt genocide overigens alleen bij Israel en dat is extra wreed, omdat deze zo eindeloos duurt). Toch is het haar nog niet goed genoeg, en de volgende zin deugt niet:
“86 procent van het land in de Jordaanvallei is in bezit van de Israelische kolonisten, hoewel die maar 13 procent van de bewoners van de vallei vormen.”
Wat is daar mis mee? De suggestie dat wanneer er meer kolonisten zouden wonen, nu gepromoveerd tot ‘bewoners’ het wel in orde zou zijn wanneer ze meer van het land in bezit hadden. Volgens de Conventies van Geneve heeft een bezettende mogendheid helemaal geen recht de eigen inwoners te laten settelen in het bezette gebied. Elke vorm van kolonisatie gaat in tegen het internationaal recht.
Dat staat er natuurlijk niet; men haalt maar even een citaat aan uit het rapport en het moge duidelijk zijn dat Oxfam maar ook Nu.nl tegen de nederzettingen is. Het is voor Meulenbelt echter reden om terug te gaan tot het delingsplan en nog maar een uit te leggen dat dat toch heus erg onrechtvaardig was, want de Joden kregen met 38% van de inwoners wel 55% van het land. En daarna werd het alleen maar erger:
Maar ook het verdelingsplan was nog niet genoeg voor de zionistische kolonisatiebeweging, meteen stootten ze door en namen 78% van het land in beslag. Er is nooit discussie geweest over de vraag of het Israel was toegestaan ver over de grenzen van het verdelingsplan te gaan, en overigens hield de nieuwe staat zich ook van geen kant aan de andere in het verdelingsplan genoemde voorwaarden – het was ze bijvoorbeeld absoluut niet toegestaan om in het gedeelte dat de joodse staat zou worden de niet-joodse bevolking er uit te zetten. Maar ook dat was nog niet genoeg, na 1967 begon ook nog de langzame maar gestadige verovering van die laatste 22% land die de Palestijnen nog bleef.
‘Zomaar, uit landhonger en wreedheid’, vielen de zionisten de Palestijnen aan in 1948, nadat ze die 55% toegezegd hadden gekregen. ‘Zomaar, uit wreedheid’, begonnen ze alle Palestijnen er vervolgens systematisch uit te zetten want men wilde een etnisch zuivere Joodse staat, naar het voorbeeld van de nazi’s met hun rassenwaan. En ‘zomaar, uit pure landhonger en als een Rupsje Nooitgenoeg’, vielen ze in 1967 de Westoever binnen en koloniseerden dit land, en probeerden opnieuw de bevolking er weg te krijgen in wat door sommigen wel de trage versie van Auschwitz wordt genoemd, en daarom eigenlijk nog wreder. Ik bedoel, er zijn dus mensen, intelligente mensen zelfs, die dit met droge ogen beweren en geloven. En vervolgens vreselijk boos worden als de media het nog net niet zo extreem opschrijven.
Ik heb hier al vaak uitgelegd wat er allemaal niet aan klopt. Het delingsplan was het gevolg van diverse Arabische opstanden (sommigen spreken van pogroms tegen de Joodse bevolking, want er werden honderden Joden gedood en een veelvoud gewond en verdreven, lang voordat er een leger, nederzettingen, een muur en andere zaken waren). Er was tien jaar eerder een voor de Arabieren veel gunstiger voorstel gedaan, dat zij ook afwezen. Van die 55% was het merendeel woestijn, en bovendien was het niet exclusief voor Joden maar voor alle inwoners van de Joodse staat bestemd; er was geen bevolkingsuitruil in voorzien. Het was ook duidelijk dat de Joodse staat nog honderdduizenden Joodse overlevenden uit de Tweede Wereldoorlog moest gaan herbergen, want niemand anders wilde hen hebben; alleen in Palestina waren zij welkom. In de aanloop naar de Zesdaagse oorlog werd Israel van alle kanten bedreigd en omsingeld, en uit deze cartoons blijkt wat veel Arabieren met hen voorhadden. En dan hebben we het nog niet over de mufti, zijn collaboratie met de nazi’s en zijn visie op de Joden. Zie voor meer informatie over 1948 en 1967 ook deze en deze artikelen.
Meulenbelts karikaturale beschrijving van de geschiedenis wordt geïllustreerd met de bekende kaartjes waarop Israel langzaam van groen naar wit kleurt. Ik schreef daar eerder over:
Deze landkaarten zijn niet alleen misleidend, ze bevatten ronduit verkeerde informatie. Alle grond die in 1946 niet door Joden werd bezeten is groen gekleurd, suggererend dat die dus Arabisch was. In werkelijkheid was het merendeel van deze grond onbewoond en werd door de mandaatautoriteiten beheerd. Officieel behoorde dit land dus aan Groot-Brittannië toe, maar dat had het mandaat gekregen van de Volkerenbond onder de voorwaarde dat er een Joods Nationaal Thuis zou worden gesticht.
In de kaarten worden op een sluwe manier de verschillende vormen van landbezit, autonomie en politiek bestuur door elkaar gehaald. Privé land dat Joden bezaten in 1946 is wit gekleurd; privé land dat Arabieren bezitten is, samen met het land dat de overheid bezit, de kerken bezitten en god weet wie bezitten, groen. In 2000 is alleen het land waarover de Palestijnen volledige autonomie hebben groen; land dat zij privé bezitten is wit omdat het onder Israëlisch bestuur valt. Ook land dat de kerken bezitten (dat is in Jeruzalem heel wat) is nu wit en dus ‘Israëlisch’.
De kaarten suggereren dat er vroeger een onafhankelijke Palestijnse staat is geweest, die al het land in bezit had (behalve de witte vlekjes in kaart 1). Toen kwamen de Joden en pakten de Palestijnen zomaar al dat land af, met hulp nog wel van de VN. Het is dezelfde suggestie als in de Frisia vergelijking wordt gemaakt: stel je voor dat de Friezen opeens heel Nederland veroveren, omdat zij er ooit hebben gewoond? Maar er was helemaal geen Palestijnse staat, terwijl Nederland al eeuwenlang bestond, en voor het Britse Mandaat verwees de naam ‘Palestina’ slechts naar een geografische regio, niet naar een land of gebied met een autonome status en eigen identiteit. De term ‘Palestijnen’ verwees voor 1948 naar Joden die in Palestina woonden; Arabieren identificeerden zich vooral met de clan waartoe zij behoorden of de stad waar zij vandaan kwamen.
Al deze misleiding en, vriendelijk gezegd, onwaarheden, hebben tot doel om Israel te delegitimeren. De Joden hebben volgens dit standpunt eigenlijk helemaal geen recht op een staat, in ieder geval niet op een plek waar ook andere mensen wonen die tegen een Joodse staat waren en zijn. Daarbij wordt uiteraard vergeten dat de Arabieren zelf ook als veroveraars naar Palestina en een groot deel van het Midden-Oosten kwamen, toen er eveneens anderen woonden, en dat zo’n 800.000 Joden sinds de stichting van Israel uit de Arabische landen zijn verdreven, die daar soms langer woonden dan de Arabieren. Daarbij wordt vergeten dat als het aan die anderen ligt de enige goede Jood een dode Jood is, al het gepraat over vreedzaam samenleven in ‘een staat voor al haar burgers’ ten spijt. In een ideale wereld zouden er geen staten zijn, en al helemaal geen staten waar een bepaalde etnische of religieuze groep dominant is. Misschien zouden er wel helemaal geen verschillende religies en etniciteiten meer zijn. We zouden allemaal wereldburgers zijn en overal thuis, en iedereen is overal welkom. Maar ook Meulenbelt en andere antizionisten weten dat de wereld zo niet in elkaar zit en staten volken veiligheid en zelfbeschikking opleveren, en ze dus effectief kunnen beschermen tegen vervolging. Daarnaast beschermen ze talen, tradities en cultureel erfgoed. In Israel is zeker het nodige mis en ik denk dat het hele concept van de natie-staat sommige zaken, zoals discriminatie van minderheden, in de hand werkt, hoe goed ook de wetgeving en democratische controle.
Dat rechtvaardigt op geen enkele wijze het zwartmaken van Israel en de geschiedvervalsing waar Meulenbelt c.s. zich aan schuldig maken. Waar men bij andere landen en vooral bij de Palestijnen overloopt van begrip voor slechte zaken wordt Israel aan welhaast onmenselijke maatstaven en normen gehouden, zeker gezien de regio en vijandschap waar het mee te maken heeft. Als er een volk is dat na tweeduizend jaar statenloos te zijn met alle gruwelijke consequenties van dien, recht heeft op een staat, dan zijn het de Joden wel.
Ratna Pelle
De hersenspoeling van Anja Meulenbelt, kun je het beter noemen. Ze verdraait aan een stuk door feiten en als je haar op haar website corrigeert, haalt ze dat er onmiddellijk af.